Sa nagapangalipay ikaw sa makaluluyag nga katahuman sang duta, hunahunaa ang kalibutan nga palaabuton, nga dili magkilala sa bisan ano nga dagta sang sala kag kamatayon; sa diin ang nawung sang mga tinuga dili na magasuklub sang landong sang kalautan. Ipinta sa imo mga panghunahuna ang puluy-an sang mga tinubus, kag panumduma nga manginlabi pa sia ka mahimayaon sang sa masaysay sang imo maabtik nga hunahuna. Sa nanglainlain nga mga hatag sang Dios sa mga tinuga makit-an naton ang diutay lamang nga silak sang Iya himaya. Nasulat na, “Mga butang nga wala makita sang mata, kag wala mabatii sang dulunggan, wala matawo sa tagiposoon sang tawo, ang mga ginhimos sang Dios sa mga nagahiligugma sa Iya.” 1 Korinto 2:9; PK 116.2
Ang manugpamalaybay kag ang mga tomoloon sang mga sapat kag tanum may madamu nga mga butang nga ikasiling nahanungud sang mga tinuga, apang ang Kristohanon lamang amo ang nagapangalipay sing labi sang katahuman sang duta kaupud sang labing mataas nga pag-abiabi, tungud kay nakilala niya ang binuhatan sang iya Amay, kag nakahangup sang Iya gugma sa bulak kag sa tanum kag sa kahoy. Wala sing bisan sin-o nga makaabiabi sing bug-os sang kahulogan sang mga kabakoloran kag mga nalupyakan, kasubaan kag kadagatan nga wala nagatan-aw sa ila subung nga kapahayagan sang gugma sang Dios sa mga tawo. PK 116.3