ANG mga Galileanhon nga nagpalauli halin sa Paskua nagadala sing sugid nahanungod sang makatilingala nga mga binuhatan ni Jesus. Ang paghukom sang mga dignitaryo sa Jerusalem sa Iya mga buhat nagbukas sang alagyan sa Galilea. Madamo sang mga tawo ang nagkasubo sang abuso sang templo kag kadalukon kag pagpalabilabi sang mga saserdote. Naglaom sila nga ining Tawo, nga nagpatal-as sa mga manogdumala, ayhan amo ang ginpaabot nga Manogluwas. Karon ang balita nagabot nga daw nagapalig-on sang ila labing masanag nga pagpaabot. Ginsugid nga ang manalagna nagpahayag sang Iya kaugalingon nga among Mesias. AK1 249.1
Apang ang mga tawo sa Nazaret indi magtuo sa Iya. Tungod sini, si Jesus wala magduaw sa Nazaret sa Iya pagkadto sa Cana. Nagpahayag ang Manlulowas sa Iya mga gintuton-an nga ang isa ka manalagna wala sing dungog sa iya kaugalingon nga banwa. Ang mga tawo nagaisip sang karakter bangod sadtong sarang nila maapresyar sa ila kaugalingon. Ang makitid kag kalibutanon sing panghunahona naghukom kay Kristo bangod sa Iya kubos nga pagkatawo, kubos nga pamistehon, kag bangod sa Iya adlawadlaw nga pagpangabudlay. Indi sila makaapresyar sinang kaputli sang espiritu nga wala madagtai sang sala. AK1 249.2
Ang balita sang pagbalik ni Kristo sa Cana sa wala madugay naglapnag sa Galilea, nga nagadala sing paglaom sa nagaalantos kag ginapiutan. Sa Capernaum ang balita nagpawili sa isa ka Judio nga dungganon nga opisyal sa bulohaton sang hari. Ang isa ka anak nga lalaki sining opisyal nagaantos sang daw dili na mag-ayo nga balatian. Ang mga manogbulong nagbiya na sa iya sa kamatayon; apang sang pagkabati sang amay nahanungod kay Jesus, nagtapat sia sa pagtinguha sing tabang gikan sa Iya. Ang bata tama na kagrabe, kag ginakahadlokan nga ayhan indi sia buhi sa iya pagpauli; apang ang dungganon nga tawo nagbatyag nga kinahanglan niya ipahayag ang kaso sing personal. Naglaom sia nga ang pangamuyo sang isa ka amay makapukaw sang kaawa sang Dako nga Manogbulong. AK1 250.1
Sang pag-abot niya sa Cana, nasapwan niya nga ang isa ka kadam-an nagalibot kay Jesus. Sa nagalangkag nga tagipusoon nagpanigal-ot sia sa pagpalapit sa atubangan sang Manlulowas. Ang iya pagtuo may pagduhadoha sang nakita niya ang isa ka tawo sa yano nga biste, yab-ukon kag lapyo sa panlakatan. Nagduhadoha sia nga ining Tawo sarang makabuhat sadtong butang nga tungod sini nagkari sia sa Iya; apang nagpakighambal sia kay Jesus, nagsugid sang iya tuyo, kag napakiluoy sa Manlulowas nga mag-upod sa Iya sa iya balay. Apang ang iya kalisod nahibal-an na ni Jesus. Sa wala pa ang opisyal makahalin sa iya puloy-an, ang Manlulowas nakakita na sang iya kalisdanan. AK1 250.2
Apang nahibaloan man Niya nga ang Amay, sa iya kaugalingon nga hunahona, nagbuhat sing kabtangan na-hanungod sang iya pagtuo kay Jesus. Luwas kon ang iya ginapangayo pagtugotan, indi sia magbaton sa Iya subong Mesias. Samtang ang opisyal nagahulat sa dako nga paglangkag, si Jesus nagsiling, “Kon indi kamo ma- kakita sing mga tanda kag mga kalatingalahan, indi kamo magtuo.” AK1 250.3
Wala sapayan sang tanan nga kapahayagan nga si Jesus among si Kristo, ang manogpakiluoy nagtapat sa pagtuo sa Iya sa idalom sang kabtangan nga ang iya ginapangayo ihatag. Ang Manlulowas nagpaanggid sining madinuhadohaon nga pagkadimatinuohon sa simple nga pagtuo sang mga Samariahanon, nga wala magpangayo sing kalatingalahan ukon tanda. Ang Iya pulong, nga may kapahayagan gihapon sang Iya pagkadiosnon, may manogtalupangod nga gahom nga nagalambot sa ila tagi-pusoon. Nasubo si Kristo nga ang Iya kaugalingon nga mga tawo, nga sa ila gintulin ang Balaan nga Kasugoan, indi magpamati sang tingog sang Dios nga ginahambal sa ila bangod sa Iya Anak. AK1 251.1
Apang ang dungganon nga tawo may diutay nga pagtuo; kay nagkari sa pagpangayo sadtong sa iya daw labing mahal sang tanan nga pagpakamaayo. Si Jesus may labi pa kadako nga hatag nga pagahimuon. Buot Niya, indi lamang sa pag-ayo sa bata, kundi sa pagpaambit sa opisyal kag sa iya panimalay sang mga pagpakaayo sang kaluwasan, kag sa pagsindi sang kapawa sa Capernaum, nga sa dili madugay manginpalangumhan sang Iya pagpangabudlay. Apang ang dungganon nga tawo kinahanglan magkilala sang iya kinahanglan sa wala pa sia maghandom sang bugay ni Kristo. Ining cortejano nagasimbolo sang iya pungsod. May kawili sila kay Jesus sa tuyo nga maiyaiyahon. Nagalaom sila sa pagbaton sing pinasahi nga kaayuhan paagi sa Iya gahom kag ginapatad nila ang ila pagtuo agod paghatagan sining pabor nga umalagi; apang wala nila mahibaloi ang ila espirituhanon nga balatian, kag wala nila makita ang ila kinahanglan sang diosnon nga bugay. AK1 251.2
Kaangay sa kapawa nga nagalabay, ang mga pulong sang Manlulowas sa dungganon nga tawo naghublas sang iya tagipusoon. Nakita Niya nga ang iya tuyo sa pagpa- ngita kay Jesus maiyaiyahon. Ang iya nagapangduhadoha nga pagtuo nagapakita sa iya sang iya matuod nga karakter. Sa dako nga kasubo nakilala niya nga ang iya pagduhadoha ayhan magabili sang kabuhi sang iya anak. Nahibaloan niya nga yara sia sa atubangan sang Isa nga sarang makabasa sang mga hunahona, kag sa Iya ang tanan nga butang sarang mahimo. Sa hanuot nga pagpakiluoy nagsiling sia, “Ginuo, dulhog na sa wala pa mapatay ang akon bata.” Nagpangalig-on ang pagtuo kay Kristo, subong sang ginbuhat ni Jacob, sang pagpakigdumog niya sa Manugtunda, “Indi ko Ikaw pagbuhian, kon indi Mo ako pagpakamaayuhon.” Gen. 32:26. AK1 251.3
Kaangay ni Jacob naglandas sia. Ang Manlulowas indi sarang makapalos gikan sa kalag nga nagapangapyot sa Iya, nga nagapakiluoy sang dako nga kinahanglan. “Lakat ka, ang imo anak magakabuhi.” Naghalin ang dungganon nga tawo sa atubangan sang Manlulowas nga may paghidaet kag kalipay nga wala gid niya sadto mahibaloi. Indi lamang nga nagatuo sia nga ang iya anak pagaayuhon, kundi sa mabakod nga paglaom, nagsalig sia kay Kristo subong Manunobos. AK1 252.1
Sa amo nga tion ang mga nagabantay sa luyo sang tagumatayon nga bata sa puloy-an sa Capernaum nakatalupangod sang hinali kag indi mahangpan nga pagbalhin. Ang landong sang kamatayon nagtaliwan gikan sa nawong sang nagaantos. Ang mainit nga hilanat nagbaylo sa mahumok nga pagbadlak sang nagabalik nga maayong lawas. Ang malubog nga mata nagsanag nga may pagkilala, kag ang kusog nagbalik sa maluya kag maniwang nga lawas. Wala sing tanda sang iya balatian ang nagpabilin sa bata. Ang iya daw kalayo nga lawas naghumok kag mabugnaw, kag nagtulog sia sing hamuok. Ang hilanat nagtaliwan sa iya sa tama gid kainit nga adlaw. Ang panimalay natingala kag nagkalipay sing dako. AK1 252.2
Ang Cana indi gid malayo halin sa Capernaum, sa bagay ang opisyal sarang makapauli sa iya puloy-an sa gab-i sa tapos sang iya pagpakighambal kay Jesus; apang wala sia magdali sa pagpauli. Sa madason na lamang nga adlaw nakalambot sia sa Capernaum. Daw ano ina nga pagpauli! Sang pagpakigkita niya kay Jesus ang iya tagipusoon mabug-at kaayo. Ang silak sang adlaw daw mapintas sa iya, ang ambahanon sang mga pispis daw nagayagota. Karon daw ano katuhay sang iya mga balatyagon! Ang bug-os nga kinaugali nagadala sang bag-ong nawong. Nagatulok sia sa bag-ong pagtulok. Sa nagalakat sia sa malinong nga kaagahon, ang tanan nga mga tinuga daw nagadayaw sa Dios upod niya. Samtang malayo pa sia sa iya puloy-an, ang mga alagad nagsugata sa iya, nga nagadali sa pagpaumpaw sang iya paglangkag. Wala sia nagapakita nga nakibot sa balita nga ila ginsugid, apang sa dako nga kabalaka nga wala nila mahibaloi, nagpamangkot sia kon ano nga takna ang bata nagsugod sa pag-ayo. Nagsabat sila, “Kahapon sa ikapitong takna nagbiya sa iya ang hilanat.” Sa amo gid nga tion nga ang pagtuo sang amay tinuboan sing pagsalig, “Ang imo anak magakabuhi.” Ang Diosnon nga gugma nagtandog sa tagumatayon nga bata. AK1 252.3
Nagdalidali ang amay sa pag-abi-abi sa iya anak. Ginkugos niya sia sa iya dughan subong isa nga ginbawi sa kamatayon, kag nagpasalamat sa Dios liwat kag liwat tungod sining makatilingala nga pagbawi. AK1 253.1
Ang dungganon nga tawo naghandom sa paghibalo sing labi kay Kristo. Sang ulihi sang nabatian niya ang Iya mga pagtulon-an, sia kag ang bug-os niya nga balay nahimo nga gintuton-an. Ang iya gin-antos ginpakabalaan sa pagliso sang bug-os nga panimalay. Ang balita sang katingalahan naglapta; kag sa Capernaum sa diin madamo sang iya gamhanan nga mga binuhatan ginhimo, ang dalan gin-aman sa personal nga pagpangabudlay ni Kristo. AK1 253.2
Sia nga nagpakamaayo sang dungganon nga tawo sa Capernaum, nagahandom man sa pagpakamaayo sa aton. Apang kaangay sa amay nga nalisdan, masunson naga- pangita kita kay Jesus sa paghandom sang dutan-on nga kaayuhan; kag sa pagbaton sang aton ginapangayo ginapahamtang naton ang aton pagsalig sa Iya gugma. Ang Manlulowas nagahandom sa paghatag sa aton sing labi pa kadako nga pagpakamaayo sang sa aton ginapangayo; kag ginapalantang Niya ang pagsabat sang aton ginapangayo agod sarang Niya mapakita sa aton ang kalaot sang aton kaugalingon nga tagipusoon, kag sang aton dako nga kinahanglan sang Iya bugay. Buot Niya nga isikway naton ang pagkamaiyaiyahon nga nagatuytoy sa aton pagpangita sa Iya. Sa pagtuad sang aton pagkawalay masarangan kag mapait nga kinahanglanon, kinahanglan kita magsalig sing bug-os sa Iya gugma. AK1 253.3
Ang dungganon nga tawo buot magtan-aw sang pagtuman sang iya pangamuyo sa wala pa sia magtuo; apang kinahanglan sia magbaton sang pulong ni Jesus nga ang iya ginapangayo napamatian kag ang pagpakamaayo ginhatag. Kinahanglan man kita magtuon sining leksyon. Indi tungod nga nakita naton ukon ginabatyag nga ang Dios nagapamati sa aton nga dapat kita magtuo. Kinahanglan kita magsalig sa Iya mga saad. Kon magpalapit kita sa Iya nga may pagtuo, ang tagsa ka pangamuyo nagasulod sa tagipusoon sang Dios. Kon magpangayo kita sang Iya pagpakamaayo kinahanglan kita magtuo nga mabaton naton ini, kag magpasalamat sa Iya nga nabaton naton ini. Niyan kinahanglan kita magbuhat sang aton mga katungdanan nga ginapasalig nga ang pag-pakamaayo magaabot kon kinahanglanon ini sing labi. Kon matun-an naton ang pagbuhat sini, mahibaloan naton nga ang aton mga pangamuyo ginasabat. Ang Dios magabuhat para sa aton “sing lakas kabugana” “suno sa kamanggaran sang Iya himaya,” kag sa “pagpanghikot sa kusog sang Iya gahom.” Efeso 3:20, 16; 1:19. AK1 254.1