“I odnowili się duchem umysłu waszego. I oblekli się w onego nowego człowieka, który według Boga stworzony jest w sprawiedliwości i w świętobliwości prawdy.” Efezjan 4,23.24. Mar 230.1
Prawda musi uświęcić całego człowieka — umysł, myśli, serce, siły. Nie można marnować swoich sił witalnych na rozpustne praktyki. Muszą one zostać pokonane bo inaczej one pokonają człowieka. Myśli potrzebują oczyszczenia. Czym mogliby być mężczyźni i kobiety gdyby zdali sobie sprawę z tego że traktowanie ciała ma tak wielkie znaczenie dla siły życiowej oraz czystości umysłu i serca. Mar 230.2
Prawdziwy chrześcijanin zdobywa doświadczenie, które przynosi świętość. Nie ma on zmazy winy na sumieniu ani cienia zepsucia w duszy. Duchowość prawa Bożego z jego ograniczającymi zasadami, zostaje wniesiona w jego życie. Światłość prawdy rozświetla jego pojmowanie. Żar doskonałej miłości do Zbawiciela rozprasza trującą atmosferę, znajdującą się między jego duszą a Bogiem. Wola Boga stała się jego wolą, czystą, wzniosłą, uszlachetnioną i uświęconą. Jego oblicze odbija światłość niebieską. Ciało Jego jest świątynią Ducha Świętego. Świętość zdobi jego charakter. Bóg ma z nim wspólnotę, dusza i ciało są w harmonii z Bogiem. Mar 230.3
Bóg pragnie abyśmy zdawali sobie sprawę z tego że ma On prawo do umysłu, duszy, ciała i ducha — do wszystkiego co posiadamy. Należymy do Niego przez stworzenie i przez odkupienie. Jako nasz Stworzyciel domaga się naszej całkowitej służby. Jako nasz Odkupiciel domaga się miłości jak również prawa, miłości niedającej się z niczym porównać. Z tego wymagania powinniśmy sobie zdawać sprawę w każdej chwili naszego istnienia. Nasze ciała, dusze, życie należą do Niego, nie tylko dlatego, że są Jego wolnym darem lecz ponieważ nieustannie obsypuje nas swoimi dobrodziejstwami i daje nam siły do wykorzystywania naszych zdolności. Powiada On: “Tylu, ilu go przyjęło, dał im tę moc, aby stali się synami Bożymi, to jest tym, którzy wierzą w imię Jego”. Mar 230.4
Ci, którzy są synami Bożymi, będą reprezentować Chrystusa charakterem. Ich poczynania będą miały woń nieskończonej delikatności, współczucia, miłości i czystości Syna Bożego. A im bardziej umysł i ciało zostaną podporządkowane Duchowi Świętemu, tym większa będzie woń naszej ofiary dla Niego. Mar 230.5