“Patrzcie jaką miłość dał nam Ojciec abyśmy dziatkami Bożymi nazwani byli. Dlatego świat nie zna nas iż onego nie zna.” 1 Jana 3,1. Mar 77.1
Jakaż miłość, jakaż niezmierzona miłość że mimo iż jesteśmy grzesznikami i wyobcowani, możemy zostać własnością Bożą i przyjęci do Jego rodziny! Możemy zwracać się do Niego drogim imieniem: “Ojcze nasz”. Mar 77.2
Cała ojcowska miłość, która z pokolenia na pokolenie wypływa z ludzkich serc, wszystkie źródła czułości jakie otwierały się w duszach ludzkich, są tylko jak maleńka fala w bezkresnym oceanie kiedy porówna się je z nieskończoną niewyczerpaną miłością Bożą. Język nie umie jej wypowiedzieć, pióro nie jest w stanie jej oddać. Możecie rozważać ją każdego dnia swojego życia, możecie badać pilnie Pismo aby go zrozumieć, możecie przywołać wszelką moc i zdolności jakie Bóg wam dał próbując pojąć miłość i miłosierdzie Ojca niebieskiego, a jednak pozostanie poza tym co jest nie zrozumiane i nie kończące się. Możecie badać tę miłość przez całe wieki jednak nigdy nie będziecie w pełni w stanie pojąć długości i szerokości, głębokości i wysokości miłości Boga w oddaniu swojego Syna aby umarł dla świata. Sama wieczność nigdy nie będzie mogła w pełni jej odsłonić. Jednak gdy studiujemy Biblię i rozważamy życie Chrystusa i plan odkupienia, te wielkie tematy otworzą naszemu zrozumieniu coraz więcej skarbów. Mar 77.3
Chrystus przybył aby odsłonić światu Boga jako Boga miłości, pełnego miłosierdzia, delikatności i współczucia. Mar 77.4
Byłoby dobrze spędzić kilka godzin na rozmyślaniu przyglądając się życiu Jezusa od samego żłobka do Kalwarii. Powinniśmy rozważać je punkt po punkcie i pozwolić wyobraźni szeroko widzieć każdą scenę, szczególnie zaś te, które były bliskie końca Jego życia ziemskiego. Poprzez takie rozmyślanie nad Jego naukami, cierpieniami i nieskończonym poświęceniem jakie uczynił dla odkupienia rodzaju ludzkiego, możemy wzmocnić naszą wiarę, ożywić naszą miłość i stawać się głębiej owiani Duchem, który podtrzymywał naszego Zbawiciela. Jeśli chcemy w końcu być zbawieni, musimy wszyscy uczyć się lekcji cierpliwości i wiary u stóp krzyża. Wszystko co szlachetne i chwalebne w człowieku kierować się będzie do rozmyślania nad Zbawicielem na krzyżu. Mar 77.5