“Panie! zbawienia twego pragnę, a zakon twój jest kochaniem moim”. Psalmów 119,174. Mar 79.1
Prawdziwy chrześcijanin nie będzie nigdy narzekał że jarzmo Chrystusa rani jego szyję. Służbę Jezusową pokłada sobie za najprzyjemniejszą wolność. Zakon Boży jest mu rozkoszą. Zamiast usiłować zniżyć przykazania Boże i przystosować je do swych niedostatków, stara się raczej ustawicznie osiągnąć poziom doskonałości. Mar 79.2
Musimy czynić doświadczenia jeżeli chcemy być gotowi i ostać się w dniu Bożym. Teraz właśnie dokąd czas łaski trwa a głos miłości jeszcze bywa słyszany, jest czas dla Boga abyśmy odrzucili nasze grzechy. Mar 79.3
Bóg się dostatecznie postarał o to abyśmy stali doskonale w Jego łasce, w niczym nie mając dostatku oczekując na pojawienie się naszego Pana. Czy jesteście gotowi? Czy jesteście odziani szatą weselną? Owa szata nigdy nie przykryje oszustwa, nieczystości, zepsucia i obłudy. Oko was śledzi. My możemy ukryć swe grzechy przed okiem ludzkim ale jednak nic nie zakryje się przed naszym Stworzycielem. Mar 79.4
Bóg nie żałował swego własnego Syna lecz wydał Go na śmierć za nasze występki a wzbudził Go z martwych aby nas usprawiedliwił. Przez Chrystusa możemy nasze prośby zasyłać do tronu łaski, przez Niego — choć niegodni — przyjmować wszystkie błogosławieństwa duchowe. Czy nie przyjdziemy do Niego abyśmy żywot mieli? Mar 79.5
Wola Boża jest wyrażona w świętym zakonie [dziesięciu przykazań], a zasady tego zakonu są zasadami nieba. Aniołowie niebiescy nie dopną żadnego wyższego stopnia umiejętności nad znajomość woli Bożej, najwyższą służbą jaką się zajmować mogą jest zaangażowanie swych sił. Mar 79.6
Ale w niebie nie czyni się żadnej usługi z przymusu prawnego. Dla aniołów była myśl o zakonie prawie zupełnie czymś nowym gdy szatan powstał przeciw zakonowi Jahwe. Nigdy o tym nie myśleli. W usłudze swej czuli się nie jako słudzy lecz jakby byli synami, między nimi a ich Stwórcą panuje zupełna jedność. Posłuszeństwo nie jest im żadnym ciężarem, bynajmniej miłość do Boga sprawia że każda ich usługa jest dla nich radością. Tak ma się też sprawa z każdą duszą, w której mieszka Chrystus, ta nadzieja wspaniałości. Tam znajdują odgłos te słowa: “Aby czynił wolę Twoją Boże mój! pragnę, albowiem zakon Twój jest w pośrodku wnętrzności moich.” Psalmów 40,9. Mar 79.7