Η ανάπλαση και η ανύψωση της ανθρωπότητας αρχίζει από το σπίτι. Το έργο των γονέων βάζει τη βάση για όλα τα άλλα. Η κοινωνία αποτελείται από οικογένειες και αποκτά τη χροιά που της δίνουν οι αρχηγοί της οικογενείας. Από την καρδιά προέρχονται οι «εκβάσεις της ζωής. » (Παρ. 4:23.) Και η καρδιά της κοινότητας, της Εκκλησίας και του έθνους είναι η οικογένεια. Η ευημερία της κοινωνίας, η επιτυχία της Εκκλησίας και η ευτυχία του έθνους εξαρτώνται από την επιρροή του σπιτιού. ZY 318.1
Η σπουδαιότητα και οι ευκαιρίες που παρέχει το οικογενειακό περιβάλλον απεικονίζονται στη ζωή του Χριστού. Αυτός που ήρθε από τον ουρανό για να μας δώσει το παράδειγμα και να γίνει δάσκαλός μας πέρασε τριάντα χρόνια σαν μέλος της οικογένειας της Ναζαρέτ. Αναφορικά με τα χρόνια αυτά, τα Βιβλικά κατάστιχα είναι πολύ λακωνικά. Τα μεγάλα Του θαύματα δεν τραβούσαν την προσοχή του πλήθους. Ο όχλος δεν Τον ακολουθούσεμε προθυμίαγια να ακούσουν τα λόγια Του. Και όμως, κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών Εκείνος πληρούσε τη θεϊκή αποστολή Του. Ζούσε όπως ένας από εμάς, συμμεριζόμενος την οικογενειακή ζωή, υποτασσόμενος στην πειθαρχία της, εκτελώντας τα καθήκοντά της, σηκώνοντας τα βάρη της. Κάτω από την προστατευτική φροντίδα ενός ταπεινού σπιτιού, συμμετέχοντας στις έμπειρες της κοινής μας μοίρας, «ο Ιησούς προέκοπτεν εις σοφίαν και ηλικίαν και χάριν παρά Θεώ και ανθρώποις.» (Λουκ. 2:52) ZY 318.2
Σ’ αυτά τα απομονωμένα χρόνια η ζωή Του κυλούσε με ρεύματα συμπάθειας και ωφελιμότητας. Η ανιδιοτέ λεια και η ανθεκτική υπομονή Του, το θάρρος και η πιστότητά Του, η αντίσταση στον πειρασμό, η συνεχής ειρήνη και η γαλήνια φαιδρότητά Του, αποτελούσαν μία συνεχή έμπνευση για τους άλλους. Δημιουργούσε μία αγνή, γλυκεία ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι και η ζωή Του δραστηριοποιόταν ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα. Πουθενά δεν αναφέρεται ότι έκανε κάποιο θαύμα. Και όμως η αρετή, η θεραπευτική ζωοδότρια δύναμη της αγάπης, κατευθύνονταν από Αυτόν σε όσους είναι σε πειρασμό, στους αρρώστους και στους αποκαρδιωμένους. Με ένα ανεπαίσθητο τρόπο, εξυπηρετούσε από τα παιδικά Του ακόμη χρόνια τους άλλους και γι’ αυτό όταν άρχισε την επίγεια διακονία Του, πολλοί Τον άκουγαν με προθυμία. ZY 318.3
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Σωτήρα είναι κάτι περισσότερο από παράδειγμα για τους νέους. Είναι ένα μάθημα και πρέπει να αποτελούν ενθάρρυνση για κάθε γονέα. Ο κύκλος των καθηκόντων προς την οικογένεια και προς τους γείτονες αποτελεί το πρωταρχικό πεδίο προσπάθειας γι’ αυτούς που θα ήθελαν να εργαστούν για την ανύψωση των συνανθρώπων τους. Δεν υπάρχει σημαντικότερο πεδίο προσπαθειών από αυτό που έχει ανατεθεί στους ιδρυτές και φύλακες του σπιτιού. Μια ευθύνη από όσες έχουν ανατεθεί στους ανθρώπους δεν συνεπάγεται σοβαρότερα ή ευρύτερα αποτελέσματα από ότι το έργο του πατέρα ή της μητέρας. ZY 319.1
Το μέλλον της κοινωνίας καθορίζεται από τα σημερινά παιδιά και τους νέους. Το τι θα γίνουν μια μέρα τα παιδιά αυτά και οι νέοι εξαρτάται από την επιρροή του σπιτιού. Στην έλλειψη της ορθής οικογενειακής διαπαιδαγώγησης μπορεί να αναζητηθεί το μεγαλύτερο ποσοστό της αρρώστιας, της δυστυχίας και της εγκληματικότητας που μαστίζουν την ανθρωπότητα. Αν η ζωή του σπιτιού ήταν αγνή και ειλικρινής, αν τα παιδιά, τα προϊόντα της φροντίδας του, ήταν προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν τις ευθύνες και τους κινδύνους της ζωής, ο κόσμοςθα παρουσίαζε μεγάλη διαφορά! ZY 319.2
Μεγάλες προσπάθειες καταβάλλονται, σχεδόν ανυπολόγιστος χρόνος, χρήμα και εργασία διαθέτονται σε οργανισμούς και ιδρύματα για την αναμόρφωση των θυμάτων των κακών έξεων. Και όμως οι προσπάθειες αυτές είναι ανεπαρκείς για να ανταποκριθούν στη μεγάλη ανάγκη. Πόσο ελάχιστα είναι τα αποτελέσματα! Πόσα λίγα παιδιά διορθώνονται για πάντα! ZY 320.1
Πλήθη ολόκληρα λαχταρούν μία καλύτερη ζωή, αλλά τους λείπει το θάρρος και η αποφασιστικότητα να ξεκόψουν από τη δύναμη της συνήθειας. Τους τρομάζουν οι προσπάθειες, οι θυσίες και οι αγώνες. Έτσι, η ζωή τους ναυαγεί και καταστρέφεται. Έτσι, ακόμη άνθρωποι με το εξυπνότερο μυαλό, άνθρωποι με μεγάλες προσδοκίες και ευγενικούς σκοπούς, προορισμένοι από τη φύση και από τη μόρφωσή τους να καταλάβουν εμπιστευτικές και υπεύθυνες θέσεις, εξαχρειώνονται και χάνονται όχι μόνο αυτή τη ζωή αλλά και τη μελλοντική. ZY 320.2
Γι’ αυτούς που υποβάλλονται στην αναμόρφωση, πόσο πικρός είναι ο αγώνας για την ανάκτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους! Και σε όλη τη μετέπειτα ζωή τους, πολλοί θερίζουν ότι έσπειραν με μία κλονισμένη υγεία, μία αδύνατη θέληση, ένα διαταραγμένο μυαλό και μειωμένο ψυχικό σθένος. Πόσο σημαντικότερα θα ήταν τα αποτελέσματα αν το κακό αντιμετωπίζονταν εξ’ αρχής! ZY 320.3
Το έργο αυτό, κατά μεγάλο βαθμό, ανήκει στους γονείς. Στις προσπάθειες που καταβάλλονται για την αναστολή της προόδου της ακράτειας και άλλων κακών που σαν καρκινώματα κατατρώνε το κοινωνικό σύνολο. Ανδίνονταν περισσότερη προσοχή στο να διδαχθούν οι γονείς πως να σφυρηλατήσουν τις συνήθειες και το χαρακτήρα των παιδιών τους, τα αποτελέσματα θα ήταν εκατονταπλάσια. Στο χέρι τους είναι να μεταβάλουν τη συνήθεια — την τρομερή αυτή δύναμη του κακού — σε δύναμη του καλού. Έχουν να κάνουν με τα νερά στην πηγή του ρυακιού. Εξαρτάται από αυτούς να καθοδηγήσουν το ρεύμα στην κατάλληλη κατεύθυνση. ZY 320.4
Οι γονείς μπορούν να βάλουν τα θεμέλια για μία ασφαλή, ευτυχισμένη ζωή των παιδιών τους. Μπορούν να τα ξεπροβοδίσουν από τα σπίτια τους με την ηθική αντοχή να αντισταθούν στον πειρασμό και με θάρρος και δύναμη να αγωνισθούν επιτυχώς με τα προβλήματα της ζωής. Μπορούν να τα εμπνεύσουν με την πρόθεση και να τα εφοδιάσουν με τη δύναμη που θα καταστήσει τη ζωή τους τιμή στο Θεό και ευλογία στον κόσμο. Μπορούν να τους χαράξουν ορθά μονοπάτια για να βαδίσουν πότε στο φώς και πότε στη σκιά προς τα ένδοξα ύψη του ουρανού. ZY 321.1
Η αποστολή του σπιτιού επεκτείνεται και μακρύτερα από τα μέλη της. Το χριστιανικό σπίτι πρέπει να είναι ένα παράδειγμα που να απεικονίζει την υπεροχή των πραγματικών αξιών της ζωής. Ένα τέτοιο παράδειγμα καθίσταται δύναμη για το καλό στον κόσμο. Κατά πολύ δυναμικότερη από οποιοδήποτε κήρυγμα είναι η επιρροή που ασκεί ένα πραγματικό σπίτι επάνω στην καρδιά και στη ζωή των ανθρώπων. Όταν οι νέοι βγαίνουν από ένα τέτοιο σπίτι, συμμερίζονται τα μαθήματα που διδάχθηκαν σ’ αυτό. Ευγενέστεροι για τη ζωή σκοποί συνιστώνται στα άλλα σπίτια και μία ανυψωτική επίδραση γίνεται αισθητή στην κοινωνία. ZY 321.2
Υπάρχουν πολλοί άλλοι για τους οποίους μπορούμε να κάνομε το σπίτι μας ευλογία. Οι κοινωνικές μας διασκεδάσεις δεν πρέπει να κατευθύνονται από τις συνήθειες του κόσμου, αλλά από το Πνεύμα του Χριστού και από τη διδαχή του λόγου Του. Οι Ισραηλίτες, σε όλες τους τις γιορτές συμπεριλάβαιναν το φτωχό, τον ξένο και το Λευίτη ο οποίος εκτός του ότι βοηθούσε τον ιερέα στο αγιαστήριο, ήταν συγχρόνως κατηχητής και ιεραπόστολος. Αυτοί λογίζονταν ως καλεσμένοι του λαού για να συμμετέχουν σε κάθε περίπτωση κοινωνικής και θρησκευτικής χαράς καθώςεπίσης και για να δέχονται τη στοργική φροντίδα του σε μία ώρα ανάγκης ή αρρώστιας. Τέτοιους ανθρώπους πρέπει να δεχόμαστε με προθυμία στα σπίτια μας. Μία τέτοια θερμή υποδοχή πόσο θα συνέβαλλε στο να δώσει χαρά και ενθάρρυνση στον ιεραπόστολο, στο δάσκαλο ή στο νοσοκόμο, στη φορτωμένη με ευθύνες και σκληρά εργαζόμενη μητέρα, ή στους αδύνατους και ηλικιωμένους που συχνά δεν έχουν δικό τους σπίτι και παλεύουν με τη φτώχεια και με πολλές απογοητεύσεις. ZY 321.3
«Όταν κάμνης γεύμα ή δείπνον,» λέγει ο Χριστός, «μη προσκάλει τους φίλους σου, μηδέ τους αδελφούς σου, μηδέ τους συγγενείς σου, μηδέ γείτονας πλουσίους, μήποτε και αυτοί σε αντικαλέσωσι, και γίνη εις σε ανταπόδωσις. Αλλ’ όταν κάμνης υποδοχήν, προσκάλει πτωχούς, βεβλαμμένους, χωλούς, τυφλούς, και θέλεις είσθαι μακάριος, διότι δεν έχουσι να σοι ανταποδώσωσιν επειδή η ανταπόδοσις θέλει γίνει εις σε εν τη αναστάσει των δικαίων.» (Λουκ. 14:12-14.) ZY 322.1
Η φιλοξενία τέτοιων καλεσμένων δεν σας υποβάλλει σε μεγάλα έξοδα. Δεν έχετε ανάγκη να τους προσφέρετε εξεζητημένη ή δαπανηρή φιλοξενία. Δεν θα χρειαστεί να καταβάλετε καμία προσπάθεια για επίδειξη. Η θερμή εγκαρδιότητα της υποδοχής σας, ένας τόπος πλάι στο τζάκι σας, μία θέση γύρω από το τραπέζι σας, το προνόμιο της συμμετοχής τους στην ώρα της προσευχής σας, για πολλούς από αυτούς θα φανεί σαν μια ουράνια αναλαμπή. ZY 322.2
Τα συμπαθητικά αισθήματά μας πρέπει να ξεπερνούν τα όρια του εγώ και τον οικογενειακό κλοιό. Υπάρχουν πολύτιμες ευκαιρίες γι’ αυτούς που θέλουν να καταστήσουν τα σπίτια τους ευλογία για τους άλλους. Η κοινωνική επιρροή είναι μια θαυμάσια δύναμη. Αν το θέλουμε, μπορούμε να τη χρησιμοποιήσομε σαν μέσο βοήθειας γι’ αυτούς που μας περιβάλλουν. ZY 322.3
Τα σπίτια μας πρέπει να αποτελούν καταφύγιο για τους νέους σε πειρασμό. Πολλοί από αυτούς στέκονται στο μοιραίο σταυροδρόμι. Κάθε επιρροή, κάθε εντύπωση, προσδιορίζει την επιλογή που θα διαμορφώσει το πεπρωμένο τους τόσο για αύτη την πρόσκαιρη όσο και για τη μέλλουσα ζωή. Το κακό τους προσκαλεί. Τα δελεαστικά του στέκια είναι όλο φώτα και γοητεία. Ο κάθε περαστικός γίνεται καλοδεχούμενος. Ολόγυρά μας βρίσκονται νέοι χωρίς σπίτι, καθώς και πολλοί των οποίων τα σπίτια δεν ασκούν ούτε βοηθητική, ούτε εξυψωτική επιρροή. Οι νέοι παρασύρονται τότε στο κακό. Τραβούν για την καταστροφή ενώ βρίσκονται μπροστά στην πόρτα μας. ZY 322.4
Οι νέοι αυτοί χρειάζονται να τους τείνει κανείς ένα συμπονετικό χέρι. Καλοσυνάτα γλυκομίλητα λόγια, καλοπροαίρετες μικροφιλοφρονήσεις, μπορούν να διαλύσουν τα σύννεφα του πειρασμού που τριγυρίζουν την ψυχή. Η ειλικρινής εκδήλωση της ουρανογέννητης συμπάθειας έχει τη δύναμη να ανοίγει την πόρτα της καρδιάς. Και το μόνο που χρειάζεται είναι η ευωδιά των χριστόμορφων εκφράσεων και το απλό, απαλό άγγιγμα του πνεύματος της αγάπης του Χριστού. Αν δείχνουμε ενδιαφέρον για τους νέους, αν τους καλούμε στα σπίτια μας και τους περιβάλομε με χαρούμενες εκδηλώσεις της βοήθειας μας, πολλοί θα είναι πρόθυμοι να στρέψουν τα βήματά τους στο ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί ψηλά. ZY 323.1