“Napisz więc, co widziałeś i co jest, i co się stanie potem”. Objawienie 1,19. TC 323.1
Zasada, która ma być wywyższona w obecnym czasie, jest tą samą zasadą, jaką wyznawali zwolennicy ewangelii w czasach wielkiej reformacji. Kiedy książęta zebrali się na Sejmie w Spirze w 1529 roku, wydawało się, że nadzieja świata ma zostać zaprzepaszczona. Temu zgromadzeniu przedstawiono dekret cesarza zakazujący wolności religijnej i dalszego głoszenia zreformowanych nauk. (...) TC 323.2
Los świata w znacznym stopniu zależał od decyzji kilku bohaterów wiary. Ci, którzy przyjęli prawdy reformacji, spotkali się i podjęli wspólną decyzję: “Zaprotestujmy przeciwko dekretowi. W sprawach sumienia większość nie ma żadnej władzy”. Spisali protest i przedstawili go zgromadzonym stanom. (...) TC 323.3
W ostatnim boju Bóg powierzył w nasze ręce sztandar prawdy i wolności religijnej, który tamci reformatorzy trzymali wysoko. Ci, których Bóg pobłogosławił znajomością Jego Słowa, są odpowiedzialni za ten wielki dar. Mamy przyjąć Słowo Boże jako najwyższy autorytet. Musimy przyjąć jego pouczenia i zgodnie z nimi postępować. Jedynie wtedy będziemy w stanie docenić te prawdy, gdy poznamy je przez osobiste studiowanie Słowa Bożego. (...) TC 323.4
Kościoły protestanckie, przyjąwszy nauki potępiane przez Słowo Boże, będą narzucać je ludziom, podobnie jak papieska władza narzucała swoje dogmaty obrońcom prawdy w czasach Lutra. Ten sam bój znowu rozgorzeje, a każdy człowiek będzie musiał zdecydować, po której stronie stanie. TC 323.5
Kiedy ludzie nie chcą dostrzec prawdy i przyjąć jej, gdyż wymaga to niesienia krzyża, wówczas otwierają drzwi pokusom szatana, a on prowadzi ich, tak jak doprowadził Ewę w Edenie, do wiary w kłamstwo. Wielu ludzi odrzuca prawdę, przez którą mogli zostać uświęceni, a przyjmują przyjemnie brzmiące zwiedzenia przedstawiane przez niszczyciela dusz. TC 323.6
Często zdarza się, że najcenniejsza prawda wydaje się kłamstwem w porównaniu z fatalnymi błędami. Odpoczynek, który Chrystus przyrzekł wszystkim, którzy Go poznają, jest mylony z obojętnością i cielesnym usposobieniem, a tłumy przeoczają fakt, że ten odpoczynek można znaleźć jedynie nosząc jarzmo i brzemię Jezusa oraz posiadając Jego cichość i pokorę. — Manuscript 100, 1893. TC 323.7