“Wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi. Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym”. 2 Piotra 1,20-21. TC 367.1
Cała Biblia jest objawieniem, gdyż całe objawienie dla ludzi przychodzi przez Chrystusa i koncentruje się na Nim. Bóg przemawia do nas przez swego Syna, do którego należymy zarówno z tytułu stworzenia, jak i odkupienia. Chrystus przybył do Jana zesłanego na wyspę Patmos, by dać mu prawdę na czasy ostateczne i pokazać to, co stanie się w przyszłości. Przez Niego mamy poznanie tego, co nas czeka w ostatnim okresie historii tego świata. (...) TC 367.2
Jan, umiłowany uczeń, został wybrany, by otrzymać to objawienie. Był ostatnim żyjącym z grona apostołów. W erze nowotestamentowej został uhonorowany podobnie jak prorok Daniel w czasach starotestamentowych. Pouczenia dane Janowi były tak ważne, iż Chrystus osobiście przybył z nieba, by przekazać je swemu słudze i polecić mu, by przesłał je następnie zborom. Te pouczenia mają być obiektem naszych uważnych studiów połączonych z modlitwą, gdyż żyjemy w czasie, w którym wszyscy, którzy nie pozostają pod wpływem Ducha Świętego, zostaną zwiedzeni przez fałszywe teorie. (...) TC 367.3
Gdy przeminął czas [w 1844 roku], Bóg powierzył swoim wiernym wyznawcom cenne zasady teraźniejszej prawdy. (...) Ci, którzy przeszli przez te doświadczenia, mają trwać mocno jak skała przy zasadach, które uczyniły nas adwentystami dnia siódmego. (...) Ci, którzy brali udział w zakładaniu naszego dzieła na fundamencie prawdy biblijnej, ci, którzy znają drogowskazy wskazujące nam właściwą drogę, mają być uważani za najwartościowszych pracowników Bożych. Mogą mówić z własnego doświadczenia o prawdach, które zostały im powierzone. Ci pracownicy nie mogą pozwolić, by ich wiara ustąpiła miejsca niedowiarstwu, by sztandar trzeciego anioła został wyrwany z ich rąk. Mają do końca zachować swą ufność. Pan oświadczył, że w miarę zbliżania się do końca dzieła historia z przeszłości powtórzy się. Wszystkie prawdy przeznaczone na dni ostateczne mają być zwiastowane światu. Każdy filar, który Pan ustanowił, ma być wzmocniony. Nie możemy teraz zejść z fundamentu ustanowionego przez Boga. Nie wolno nam wstępować do jakiejś nowej organizacji, gdyż to oznaczałoby odstępstwo od prawdy. — Manuscript 129, 1905. TC 367.4