“Początkiem mądrości jest bojaźń Pana; wszyscy, którzy ją okazują, są prawdziwie mądrzy. Chwała jego trwa na wieki”. Psalmów 111,10. AN 137.1
Być mądrym w Bogu to wielka rzecz. Bojaźń Pańska jest początkiem mądrości. Jest ona wykształceniem serca i ma większe znaczenie niż wykształcenie zdobywane z podręczników. Dobrze jest zdobywać wiedzę świata, w którym żyjemy, ale jeśli pozostawimy wieczność poza kręgiem naszych zainteresowań, popełnimy błąd, którego nigdy nie da się naprawić. Wówczas nasza wiedza będzie podobna do tej, jaką posiedli ludzie przez zjedzenie owocu z zakazanego drzewa. (...) AN 137.2
Cóż pewnego wiedzą uczeni nie posiadający znajomości Słowa Bożego? Bez nauki zawartej w Biblii jakże dotrzemy do przyszłego świata, gdzie znajdziemy się w bezpośredniej obecności Boga i ujrzymy Go twarzą w twarz? Nic z mądrości tego świata, wiedzy mieszczącej się w książkach, nie jest pewnym fundamentem, na którym moglibyśmy budować dla wieczności. Nic oprócz chleba zstępującego z nieba nie jest w stanie zaspokoić duchowego głodu. “Albowiem chleb Boży to ten, który z nieba zstępuje i daje światu żywot. (...) Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem”. Jana 6,33.63. (...) Kiedy karmimy się słowami Chrystusa, posilamy się chlebem żywota, który daje duchową żywotność. AN 137.3
Słowo jedynego prawdziwego Boga jest nieomylne. Nieskończona mądrość, świętość, moc i miłość wspólnie wskazują nam wzorzec, według którego Bóg ocenia charakter człowieka. Słowo Boże tak wyraźnie definiuje prawa królestwa Bożego, iż nikt nie musi pozostawać w niewiedzy. Jego prawo jest transkrypcją Jego charakteru. Jest standardem, który wszyscy muszą osiągnąć, aby wejść do królestwa Bożego. Nikt nie musi pozostawać w niepewności. (...) Prawo Boże nie zostało zniesione. Będzie trwać na zawsze. Przez śmierć Chrystusa zostało ono wywyższone, a grzech został przedstawiony we właściwym świetle. AN 137.4
Wspaniałe zbawienie jest objawione w przymierzu, na mocy którego Bóg obiecał być naszym Ojcem, Jego jednorodzony Syn — naszym Odkupicielem, a Duch Święty — naszym Pocieszycielem, Doradcą i Tym, który uświęca! Jedynie na tym gruncie możemy znaleźć bezpieczne oparcie. — Manuscript 15, 1898. AN 137.5