“Mowa szczera trwa wiecznie, lecz fałszywa tylko chwilę”. Przypowieści 12,19. AN 179.1
Są tacy, którzy tak bardzo utożsamili się z prawdą, iż nic — nawet męczeństwo i śmierć — nie może ich od niej odłączyć. Ci, którzy przemilczają prawdę, obawiając się, że kogoś zranią, składają świadectwo kłamstwu. Nielojalność wobec prawdy i dostosowywanie się do opinii innych czyni z człowieka rozbitka wiary. Gardźmy wszelkim fałszem. Nie dopuśćmy do tego, by słowem, czynem lub przemilczeniem prawdy popierać kłamstwo. (...) AN 179.2
Wszyscy, którzy składają fałszywe oświadczenia (...) służą temu, który od początku był kłamcą. Strzeżmy się kłamstwa, które żeruje na każdym, kto się go dopuszcza. Powiadam wam: uczyńcie prawdę swoją tarczą. Bądźcie wierni swojej wierze. Odrzućcie wszelkie krętactwo i przesadę. Nigdy nie kłamcie. Dla dobra własnej duszy i bliźnich bądźcie szczerzy w swoich wypowiedziach. Nigdy nie mówcie i nie postępujcie fałszywie. Jedynie prawda zasługuje na to, by ją powtarzać. Ścisłe trzymanie się prawdy jest ważne w kształtowaniu chrześcijańskiego charakteru. “Stójcie tedy, opasawszy biodra swoje prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości”. Efezjan 6,14. AN 179.3
Ten, kto dopuszcza się kłamstwa, tanio sprzedaje swoją duszę. Może mu się wydawać, że mówienie nieprawdy opłaca się w trudnych sytuacjach. Być może robi postępy w interesach dzięki temu, że fałszem zdobywa to, czego nie może osiągnąć uczciwym postępowaniem. Jednak w końcu dochodzi do takiego miejsca, gdzie nikomu nie może już ufać. Sam będąc oszustem nie ma zaufania do innych. — Manuscript 82, 1900. AN 179.4
Oprócz prawdy nie ma żadnego innego zabezpieczenia przed złem. Żaden człowiek, w którego sercu nie mieszka prawda, nie jest w stanie stanowczo opowiedzieć się za tym, co słuszne. Jest tylko jedna moc, która może uczynić nas zdecydowanymi i wytrwałymi — moc Boża udzielana nam przez łaskę Chrystusową. — Letter 20, 1903. AN 179.5
Ludzka natura, złączona z Chrystusem, staje się szczera i czysta. Chrystus zapewnia skuteczność, a człowiek nabiera mocy do czynienia dobra. (...) Prawdomówność i uczciwość są atrybutami Boga, a ten, kto je posiądzie, będzie miał niezwalczoną siłę. — Manuscript 139, 1898. AN 179.6