“Wszechmogący Pan dał mi język ludzi uczonych, abym umiał spracowanemu odpowiedzieć miłym słowem, każdego ranka budzi moje ucho, abym słuchał jak ci, którzy się uczą”. Izajasza 50,4. AN 181.1
Wszyscy chrześcijanie mają być takimi, jak Chrystus w swym ziemskim życiu. On jest naszym wzorem nie tylko w nieskazitelnej czystości, ale także w cierpliwości, łagodności i miłym usposobieniu. Był niewzruszony jak skała, jeśli chodzi o prawdę i obowiązek, ale jednocześnie niezmiernie uprzejmy i szlachetny. Jego życie było doskonałą ilustracją prawdziwej grzeczności. (...) Jego obecność wnosiła czystszą atmosferę do domu, a Jego życie było zaczynem działającym w społeczeństwie. Nieskazitelny i nieskalany, chodził wśród ludzi bezmyślnych, okrutnych, grubiańskich, wśród występnych celników, niesprawiedliwych Samarytan, pogańskich żołnierzy, prostych wieśniaków i różnorodnego tłumu w miastach. AN 181.2
Wypowiadał słowa sympatii wszędzie tam, gdzie widział ludzi zmęczonych i dźwigających ciężkie brzemiona. Pomagał im nosić ich ciężary i powtarzał nauki czerpane z przyrody i podkreślające miłość, uprzejmość i dobroć Boga. Starał się natchnąć nadzieją najbardziej nieprzyjemnych i nieobiecujących, zapewniając ich, że mogą się stać niewinni i nieskazitelni, wyrabiając w sobie taki charakter, który mógłby ich uczynić dziećmi Bożymi. (...) Jezus siedział jako honorowy gość przy stole celników, a odnosząc się do nich z sympatią i życzliwością wyrażał szacunek dla godności człowieka. Ludzie pragnęli być godni Jego zaufania. Dla ich spragnionych dusz Jego słowa były błogosławieństwem, niosły ze sobą życiodajną moc. Były dla nich bodźcem, a możliwość nowego życia otwierała się przed tymi wyrzutkami społeczeństwa. AN 181.3
Religia Jezusa łagodzi to, co twarde i ostre w temperamencie i wygładza wszelkie chropowatości w sposobie zachowania. Prawdziwa chrześcijańska pobożność czyni słowa łagodnymi, a zachowanie miłym dla otoczenia. Uczmy się od Chrystusa, jak łączyć głębokie zrozumienie czystości i uczciwości z pogodnym usposobieniem. Uprzejmy, grzeczny chrześcijanin jest najbardziej przekonywającym argumentem na korzyść ewangelii. — The Signs of the Times, 16 lipiec 1902. AN 181.4