“Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha”. Jana 3,8. AN 22.1
Duch Święty zmaga się z każdym człowiekiem. Jest On głosem Bożym przemawiającym do duszy. — The Review and Herald, 27 lipiec 1897. AN 22.2
Żaden ludzki rozum, nawet najbardziej wykształconego człowieka, nie jest w stanie zdefiniować działania Ducha Świętego na umysł i charakter człowieka, ale można je dostrzec w efektach widocznych w życiu i postępowaniu. (...) AN 22.3
Choć nie możemy zobaczyć Ducha Bożego, to wiemy, że ludzie, którzy byli martwi w swoich występkach i grzechach, zostali przekonani i nawróceni dzięki Jego działaniu. Bezmyślni i wykolejeni stali się poważni. Zatwardziali grzesznicy zaczęli odczuwać żal z powodu swoich grzechów, a niewierni uwierzyli. Hazardzista, pijak i rozpustnik stał się powściągliwym, trzeźwym i czystym człowiekiem. Buntownik i niesubordynowany jest teraz pokorny i podobny do Chrystusa. AN 22.4
Kiedy widzimy takie zmiany w charakterze, możemy być pewni działania nawracającej mocy Bożej przekształcającej całego człowieka. Nie widzimy Ducha Świętego, ale mamy dowody Jego działania w zmienionych charakterach ludzi, którzy byli zatwardziałymi, niewrażliwymi grzesznikami. Jak silny wiatr wiejąc na wysokie drzewa powala je, tak Duch Święty może działać na ludzkie serca, a żaden człowiek nie jest w stanie pojąć tego Bożego dzieła. (...) AN 22.5
Nie możesz zobaczyć działającego czynnika, ale możesz ujrzeć skutki jego działania. — The Review and Herald, 5 maj 1896. AN 22.6
Ci, którzy nie tylko słuchają słów Chrystusa, ale także czynią je, przejawiają w swoim charakterze działanie Ducha Świętego. Skutki wewnętrznego działania Ducha Świętego objawiają się na zewnątrz, w postępowaniu. Życie chrześcijanina jest ukryte z Chrystusem w Bogu, a Bóg uznaje tych, którzy są Jego, za swoich świadków. Są dowodem tego, że moc Boża wpływa na ich serca i kształtuje ich postępowanie. Ich czyny dowodzą, że Duch Święty porusza ich od wewnątrz. Ci, którzy przebywają z nimi, zostają przekonani, że ludzie ci wzorują się na Jezusie Chrystusie. AN 22.7
Ci, którzy trwają w więzi z Bogiem, są kanałami mocy Ducha Świętego. (...) Wewnętrzne życie duszy objawi się na zewnątrz, postępowaniu. — The Review and Herald, 12 maj 1896. AN 22.8