“A teraz, dzieci, trwajcie w nim, abyśmy, gdy się objawi, mogli śmiało stanąć przed nim i nie zostali zawstydzeni przy przyjściu jego”. 1 Jana 2,28. AN 250.1
Jedynie poznając Boga w tym życiu możemy przygotować się na spotkanie z Nim podczas Jego przyjścia. (...) W swoim nauczaniu i potężnych czynach Chrystus jest doskonałym objawieniem Boga. Ten Chrystus oświadcza przez natchnionego ewangelistę: “Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go”. Jana 1,18. “Nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”. Mateusza 11,27. Te Słowa ukazują znaczenie studiowania charakteru Chrystusa. Jedynie przez poznanie Chrystusa możemy poznać Boga. AN 250.2
Jako nasz reprezentant Chrystus zajmuje najwyższe możliwe stanowisko. Kiedy przyszedł na świat jako Boży posłaniec, niósł w swoich rękach Boże zbawienie. Cała ludzkość została Mu oddana, gdyż w Nim mieszka pełnia Bóstwa. (...) Chrystus tak doskonale objawił Ojca, iż nawet siepacze posłani przez faryzeuszów nie mogli oprzeć się Jego urokowi, gdy znaleźli się w Jego obecności. (...) Kiedy ujrzeli jasne światło chwały Bożej otaczające jego postać i usłyszeli łaskawe słowa płynące z Jego ust, umiłowali Go. A kiedy (...) faryzeusze zapytali ich: “Dlaczego nie przyprowadziliście go?”, odpowiedzieli: “Nigdy jeszcze człowiek tak nie przemawiał, jak ten człowiek mówi”. Jana 7,45-46. AN 250.3
Kiedy patrzymy na Chrystusa, zostajemy przemienieni na Jego podobieństwo i przygotowani na spotkanie z Nim w czasie Jego przyjścia. Teraz jest czas, by przygotować się na przyjście naszego Pana. Gotowość na spotkanie z Nim nie zostanie osiągnięta w jednej chwili. Przygotowaniu na to uroczyste wydarzenie musi towarzyszyć czujność połączona z gorliwym działaniem. To połączenie uczyni nas zupełnymi w Chrystusie. Działanie i pobożność muszą być połączone tak, jak człowieczeństwo i boskość połączone zostały w Chrystusie. W ten sposób dzieci Boże przynoszą chwałę swojemu niebiańskiemu Ojcu. Wśród pędu życia wypowiadają słowa zachęcenia, nadziei i wiary. Swoją wolę i uczucia poświęcają Chrystusowi. W ten sposób są gotowi na spotkanie Pana, a kiedy On przyjdzie, zawołają z radością: “Oto Bóg nasz ten jest; oczekiwaliśmy go, i wybawił nas”. Izajasza 25,9 (BG). — The Review and Herald, 20 lipiec 1897. AN 250.4