“Jego usta są pełne słodyczy, wszystko w nim rozkoszne”. Pieśń nad pieśniami 5,16. AN 63.1
Rozmyślaj nad życiem Chrystusa, jakie wiódł, będąc na ziemi. Nie zaniedbywał najmniejszych, najprostszych obowiązków. Doskonałość charakteryzowała wszystkie Jego czyny. Oczekuj od Niego pomocy, a będziesz potrafił wykonywać swoje codzienne obowiązki z wdziękiem i godnością człowieka pragnącego zyskać koronę życia wiecznego. AN 63.2
Często zwracamy uwagę na niezwykłość życia Chrystusa. Mówimy o Jego wielkich czynach, cudach, których dokonywał, o tym, jak uciszył wzburzone wody, jak przywracał wzrok niewidomym i słuch głuchym, a martwym życie. Jednak fakt, iż zwracał On uwagę na drobne sprawy, jest jeszcze większym dowodem Jego wielkości. Posłuchajcie, jak rozmawiał z Martą, gdy przyszła do Niego z prośbą, by kazał jej siostrze, Marii, pomóc w wypełnianiu domowych obowiązków. Jezus powiedział jej wtedy, by nie dopuściła do takiej sytuacji, kiedy spełnianie obowiązków domowych groziłoby utratą jej wewnętrznego spokoju. “Marto, Marto, troszczysz się i kłopoczesz o wiele rzeczy; niewiele zaś potrzeba, bo tylko jednego; Maria bowiem dobrą cząstkę wybrała, która nie będzie jej odjęta”. Łukasza 10,41.42. AN 63.3
Posłuchajcie, co mówił, gdy zmęczone matki przyniosły i przyprowadziły do Niego swe dzieci, aby je pobłogosławił. Uczniowie, nie chcąc, by dzieci przeszkadzały Mistrzowi, chcieli odprawić kobiety, ale Chrystus powiedział: “Pozwólcie dziatkom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im, albowiem takich jest Królestwo Boże”. Marka 10,14. A biorąc je w ramiona, błogosławił. Gdybyśmy mogli zajrzeć w przyszłość tych dzieci, zauważylibyśmy, że matki przypominały im to wydarzenie, a zwłaszcza uprzejme słowa Jezusa. (...) Ten sam Jezus jest twoim Zbawicielem. — The Review and Herald, 7 kwiecień 1904. AN 63.4
Najszlachetniejsi i najzacniejsi ludzi są jedynie słabym odblaskiem boskiego piękna charakteru Jezusa. Chrystus, o którym Salomon w natchnieniu Ducha Świętego pisał, że jest zacniejszy nad dziesięć tysięcy innych i wszystko w Nim rozkoszne, pełen ofiarnej miłości Odkupiciel, przez swoją pielgrzymkę miłości na ziemi stał się żywą ilustracją prawa Bożego. — Thoughts From the Mount of Blessing 49 (1956). AN 63.5