“Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo wierny jest Ten, który dał obietnicę”. Hebrajczyków 10,23. AN 126.1
Religia Chrystusa nie jest religią jedynie emocji. Nie wolno ci polegać na twoich uczuciach w kwestii pewności Bożej akceptacji, gdyż są one zmienne. Musisz oprzeć się mocno na obietnicach Słowa Bożego (...) i uczyć się żyć przez wiarę. — The Review and Herald, 5 maj 1891. AN 126.2
Kiedy ktoś zaczyna rozmyślać o swoich uczuciach, wkracza na niebezpieczny grunt. Jeśli czuje się szczęśliwy i radosny, wtedy jest bardzo ufny i ma bardzo przyjemne odczucia. Jednak kiedy zachodzi zmiana, okoliczności sprawiają, że popada w przygnębienie i pogrąża się w smutku, a wtedy rzecz jasna zaczyna wątpić, czy Pan jest z nim, czy nie. AN 126.3
Tak więc uczucia nie mogą być próbą duchowego stanu, bez względu na to, czy są dobre, czy zniechęcające. Słowo Boże jest jedyną miarą naszego prawdziwego stanu, tak jak widzi nas Bóg. Wielu błądzi w tej sprawie. (...) AN 126.4
Jeśli wyznasz swoje grzechy, uwierz, że zostały przebaczone, gdyż obietnica brzmi: “Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości”. 1 Jana 1,9. Po co więc zasmucać Boga wątpiąc w Jego przebaczającą miłość? Gdy wyznałeś grzechy, wierz, że Słowo Boże nie zawiedzie, ale wierny jest Ten, który obiecał. Twoim obowiązkiem jest nie tylko wyznać grzechy, ale także wierzyć, że Bóg spełni obietnicę i przebaczy ci je. Twoja wiara w Boga musi być czynna, musisz być rzeczywiście pewien tego, iż On przebacza ci wszystkie twoje przestępstwa, zgodnie z Jego obietnicą. (...) AN 126.5
Ach, jakże wielu pogrąża się w przygnębieniu, bo grzesząc i okazując skruchę stale pozostają w cieniu potępienia! Nie wierzą Słowu Pańskiemu. Nie wierzą, że Pan uczyni to, co powiedział. (...) Ranisz serce Chrystusa wątpiąc, podczas gdy On dał nam wielki dowód swej miłości oddając życie, by uratować nas przed zagładą i obdarzyć nas wiecznym życiem. — Letter 10, 1893. AN 126.6
Musimy ufać, musimy uczyć się bezwarunkowo wierzyć Słowu Bożemu. — Letter 10, 1893. AN 126.7