“Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego”. Efezjan 1,17. WM 234.1
Prawdy, które były odkrywane w określonym porządku, w miarę jak posuwaliśmy się linią wytyczoną w proroctwach objawionych w Słowie Bożym, są częścią świętej, wiecznej prawdy. Ci, którzy krok za krokiem podążali w przeszłości przez nasze doświadczenia, widząc łańcuch prawd ukazanych w proroctwach, byli gotowi przyjąć każdy promień światła. Modlili się, pościli, szukali, kopali w poszukiwaniu prawdy jak ukrytego skarbu, a Duch Święty uczył nas i prowadził. WM 234.2
Tworzono wiele teorii, które miały pozór prawdy, ale były tak pomieszane z błędnym interpretowaniem i stosowaniem Pisma Świętego, iż prowadziły do popełniania niebezpiecznych błędów. Dobrze wiemy, jak dochodziliśmy do każdego z punktów naszej wiary i jak były one kolejno pieczętowane przez Ducha Świętego. Ciągle słychać było różne głosy: “Oto jest prawda”, “Ja mam prawdę, idźcie za mną”. Jednak my otrzymaliśmy ostrzeżenie: “Nie posyłałem proroków, a oni jednak biegną; nie mówiłem do nich, a oni jednak prorokują”. Jeremiasza 23,21. WM 234.3
Prowadzenie Pańskie było wyraźne i cudowne, pełne Jego objawień prawdy. Punkt po punkcie Pan, Bóg niebios, umacniał nas w prawdzie. To, co było prawdą wtedy, jest prawdą także dzisiaj. Jednak nie umilkły głosy wołające: “Oto jest prawda. Mam nowe światło”. Problem w tym, że te “nowe światła”, rzekomo wypływające z proroctwa, objawiają się błędnym stosowaniem Słowa Bożego i zachęcają lud Boży do porzucenia prawdziwej kotwicy wiary. Jeśli człowiek studiujący Biblię przyjmie prawdy, które Bóg objawił prowadząc swój lud, przyswoi je sobie i zastosuje w życiu, wówczas stanie się przekazicielem światła. Jednak ci, którzy zabierają się do studiowania nowych teorii, mieszają prawdę z błędami, a ich dążenie do wykazania się czymś nowym świadczy o tym, iż nie zapalili swojej kadzielnicy ogniem z ołtarza Bożego i błądzą w ciemnościach. — Manuscript Releases XVII, 4.5. WM 234.4