“Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie”. Jana 15,26. WM 31.1
Pan pochylił się nad wami, by udzielić wam swego Ducha Świętego. Podczas spotkań namiotowych, jak również w naszych różnych instytucjach zostało wam dane wielkie błogosławieństwo. Zostaliście nawiedzeni przez niebiańskich posłańców światłości, prawdy i mocy. Nie powinno was dziwić, iż tak bardzo was Bóg pobłogosławił. W jaki sposób Chrystus czyni sobie poddanymi swoich wiernych? Czyni to za pośrednictwem swego Ducha Świętego, bowiem Duch Święty, za pomocą Pisma Świętego, przemawia do umysłów i wkłada prawdę w serca ludzi. WM 31.2
Przed swym ukrzyżowaniem Chrystus obiecał, że Pocieszyciel zostanie posłany do uczniów. Powiedział: “Lepiej dla was, żebym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę go do was. A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie”. Jana 16,7.8. “Gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi. On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi”. Wiersze 13.14. WM 31.3
Ta obietnica Chrystusa nie została dotąd należycie doceniona, a z powodu lekceważenia Ducha Bożego ludzie nie pojmują duchowego charakteru prawa i jego wiecznych wymogów. Ci, którzy twierdzą, że miłują Chrystusa, albo w ogóle nie rozumieją, na czym ma polegać ich więź z Bogiem, albo mają o tym zaledwie mgliste pojęcie. Jedynie w niewielkim stopniu pojmują cudowną Bożą łaskę objawioną w oddaniu jednorodzonego Syna Bożego dla zbawienia świata. Nie rozumieją, jak dalekosiężne są wymagania prawa Bożego i jak głęboko przepisy prawa sięgają w praktyczne życie. Nie uświadamiają sobie, jak wielkim przywilejem i koniecznością są modlitwa, skrucha i czynienie tego, co powiedział Chrystus. WM 31.4
Dziełem Ducha Świętego jest objawianie człowiekowi natury poświęcenia, jakie Bóg akceptuje. Duch Święty oświeca człowieka, odnawia jego charakter, uświęca go i podnosi wzwyż do Boga. — The Review and Herald, 30 styczeń 1894. WM 31.5