“Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza”. 1 Jana 5,4. WM 351.1
Kiedy Jezus, nasz pośrednik, wstawia się za nami w niebie, Duch Święty działa w nas, sprawiając chcenie i wykonanie według Jego woli. Całe niebo jest zainteresowane zbawieniem człowieka. Z jakiego powodu mielibyśmy wątpić w to, że Pan może nam pomóc i pomoże? My, którzy nauczamy ludzi, musimy sami utrzymywać żywą więź z Bogiem. W Duchu i Słowie powinniśmy być dla bliźnich studnią wody żywej, gdyż Chrystus w nas jest wodą żywą wytryskującą ku żywotowi wiecznemu. Smutek i ból mogą wystawić na próbę naszą cierpliwość i wiarę, ale obecność Niewidzialnego jest z nami, więc mamy się ukryć w Jezusie. WM 351.2
Wlewajcie odwagę w serca wyznawców Kościoła, zanoście ich do tronu Bożego w modlitwie. Mówcie im, że kiedy czują, iż zgrzeszyli i nie mogą się modlić, to właśnie wtedy powinni się modlić najgoręcej. Wielu odczuwa upadki jako osobiste upokorzenie, że zamiast zwyciężyć, pozwolili się pokonać wrogowi. Zeświecczenie, egoizm i cielesność osłabiły ich, więc sądzą, że nie mają już po co przychodzić do Boga. Jednak tego rodzaju myśli są wyłącznie podszeptami wroga. Zawstydzeni i głęboko upokorzeni, powinni modlić się i wierzyć. Jeśli wyznają swoje grzechy, Ten, który jest wierny i sprawiedliwy, przebaczy im i oczyści ich ze wszelkiej nieprawości. Zobacz 1 Jana 1,9. Choćby w czasie modlitwy twój umysł błądził po manowcach, nie zniechęcaj się, ale wracaj do tronu łaski i nie porzucaj stolicy miłosierdzia, póki nie odniesiesz zwycięstwa. WM 351.3
Czy sądzisz, że twoje zwycięstwo musi zostać potwierdzone jakimś silnym odczuciem? Nie. Otóż “zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza”. Pan zna twoje pragnienie. Trzymaj się Go przez wiarę i oczekuj Ducha Świętego. WM 351.4
Duch Święty panuje nad wszystkimi naszymi duchowymi doświadczeniami. Ojciec dał Syna za nas, aby przez Niego mógł do nas przyjść Duch Święty i prowadzić nas do Ojca. Przez Boże działanie mamy ducha wstawiennictwa, dzięki któremu możemy kierować do Boga nasze błagania nie tylko za siebie, ale i za bliźnich, jak człowiek, który ujmuje się za swoim przyjacielem. — The Signs of the Times, 3 październik 1892. WM 351.5