“Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. Zwycięzcy dam spożywać z drzewa żywota, które jest w raju Bożym”. Objawienie 2,7. WM 361.1
To poselstwo dotyczy wszystkich naszych zborów. Słuchanie głosu Bożego przemawiającego do was ze Słowa Bożego to najlepszy sposób wykorzystania waszej postrzegalności słuchowej. Liczne i wspaniałe są obietnice dla tych, którzy zwyciężą. Nie wystarczy rozpocząć walki, ale należy ją kontynuować aż do końca. Nie wolno nam kapitulować. Musimy toczyć dobry bój wiary do samego końca. Zwycięzcę czekają triumfy. “Zwycięzcy dam spożywać z drzewa żywota, które jest w raju Bożym”. Co zostało utracone wskutek upadku Adama, zostanie z nawiązką odzyskane dzięki odkupieniu. Ten, który zasiada na tronie, powiedział: “Oto wszystko nowym czynię”. Objawienie 21,5. WM 361.2
Przyjrzyjmy się uważnie i krytycznie samym sobie. Czy nie złamaliśmy ślubów złożonych przy chrzcie? Czy jesteśmy umarli dla świata i żywi w Chrystusie? Czy szukamy tego, co jest w górze, gdzie Chrystus zasiada po prawicy Bożej? Czy lina, na której zostaliśmy umocowani do wiecznej Skały, nie została odcięta? Czy nie płyniemy z prądem ku zagładzie? Czy podejmujemy wysiłki, by płynąć pod prąd? Nie wahajmy się dłużej, ale energicznie poruszajmy wiosłami. Czyńmy nasze pierwsze uczynki, gdyż w przeciwnym razie staniemy się rozbitkami bez żadnej nadziei. WM 361.3
Naszym zadaniem jest rozpoznać, w czym upadamy i grzeszymy, co powoduje, że tkwimy w ciemności i duchowej słabości, i co przygasza naszą miłość. Czy jest to zeświecczenie? Egoizm? Samouwielbienie? Dążenie do wywyższenia się? Grzech zmysłowości? Grzech Nikolaitów, którzy zamienili łaskę Bożą w rozpustę? A może dopuszczenie się nadużyć względem wielkiego światła, możliwości i przywilejów, pretensje do wielkiej mądrości i religijnej wiedzy, podczas gdy nasze życie jest nieuczciwe i niemoralne? Cokolwiek to jest, cokolwiek było pielęgnowane tak długo, iż stało się silne i trudne do pokonania, podejmijcie zdecydowane wysiłki, by to pokonać, gdyż w przeciwnym razie doprowadzi was do zguby. — The Review and Herald, 7 czerwiec 1887. WM 361.4