“Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, a ducha prawego odnów we mnie!” Psalmów 51,12. WM 56.1
“Serce czyste stwórz we mnie”. To jest właściwy początek, podstawa chrześcijańskiego charakteru, bowiem z serca wypływa życie. Gdyby wszyscy, tak kaznodzieje, jak i pozostali wyznawcy, zadbali o to, by ich serca były w porządku wobec Boga, ujrzelibyśmy znacznie większe rezultaty pracy wykonywanej w dziele Bożym. Im ważniejsza i bardziej odpowiedzialna jest wasza praca, tym bardziej konieczne jest, byście mieli czyste serca. Niezbędna łaska została wam zapewniona, a Duch Święty wesprze wszelkie wasze wysiłki czynione w tym kierunku. WM 56.2
Gdyby każde dziecko Boże szukało Pana gorliwie i wytrwale, widzielibyśmy większy wzrost w łasce. Wierzący przestaliby żyć w niezgodzie, byliby jednego serca i jednej myśli, czystość i miłość panowałyby w Kościele. Przez patrzenie zostajemy przemienieni. Im więcej rozmyślamy o charakterze Chrystusa, tym bardziej upodabniamy się do Niego. Przyjdźcie do Jezusa tacy, jacy jesteście, a On was przyjmie i sprawi, że zaśpiewacie nową pieśń uwielbienia dla Boga. WM 56.3
“Nie odrzucaj mnie od oblicza swego i nie odbieraj mi swego Ducha świętego!” Psalmów 51,13. Zarówno skrucha, jak i przebaczenie są darami Bożymi w Chrystusie. To wpływ Ducha Świętego przekonuje nas o konieczności wyznania grzechu i sprawia, że odczuwamy potrzebę przebaczenia. Tylko skruszeni grzesznicy otrzymają przebaczenie, ale to łaska Pana czyni serce skruszonym. On zna wszystkie nasze słabości i ułomności, i potrafi nam pomóc. Wysłucha modlitwy płynącej z wiary, a szczerości w modlitwie możemy dowieść jedynie przez usilne dążenie do zgodności z wielkim moralnym standardem, według którego oceniony zostanie charakter każdego człowieka. WM 56.4
Musimy otworzyć nasze serca na wpływ Ducha Świętego i doświadczyć Jego przekształcającej mocy. Nie otrzymujecie zbawiennej pomocy Bożej, ponieważ została zamknięta droga łączności z niebem wskutek waszego zeświecczenia, umiłowania wystawności i chęci dominowania. Choć niektórzy coraz bardziej dostosowują się do zwyczajów i praktyk świata, my powinniśmy kształtować nasze życie na wzór boski. Nasz Bóg, który dochowuje przymierza, odnowi w nas radość zbawienia i podźwignie nas przez swego Ducha. — The Review and Herald, 24 czerwiec 1884. WM 56.5