“Ja dałem im chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy. Ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i mnie umiłowałeś”. Jana 17,22-23. WM 87.1
Jakież wyżyny są wyznaczone do osiągnięcia dla chrześcijan i jak mizernie wygląda w porównaniu z nimi nasza świadoma działalność. Gdyby była ona zgodna z przykazaniami naszego Pana, efekt byłby wspaniały. On powiedział: “Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie. Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś”. Jana 17,20-21. (...) WM 87.2
Jezus nie modliłby się o coś, czego nie możemy osiągnąć. A skoro taka jednomyślność jest możliwa do osiągnięcia, dlaczego ci, którzy uważają się za chrześcijan, nie starają się gorliwie o ten dar łaski? Gdy jesteśmy jedno z Chrystusem, będziemy też jedno z Jego naśladowcami. Wielką potrzebą każdego człowieka jest Jezus, nadzieja chwały. Dzięki Duchowi Świętemu ta jedność może być osiągnięta, a miłość braterska może być bezgraniczna. Wtedy ludzie, widząc nas, poznają, że jesteśmy z Jezusem i znamy Go. Nasze życie będzie odzwierciedleniem Jego charakteru. Jako ludzie wierzący w Niego, będziemy reprezentować Jego pokorę, łagodność i prawość. Kościół Chrystusa musi odpowiedzieć na modlitwę Chrystusa przez zgodne dążenie do jednomyślności w Duchu Świętym. WM 87.3
Co wywołuje między nami rozdźwięk i niezgodę? Brak chodzenia z Chrystusem. W oddaleniu od Jezusa tracimy miłość do Niego i stajemy się oziębli wobec Jego naśladowców. Im dalej odbiegają promienie światła od źródła, tym bardziej oddalają się od siebie nawzajem. Każdy wierzący jest jak promień światła biegnący od Chrystusa, Słońca Sprawiedliwości. Im bliżej chodzimy z Chrystusem, który jest ośrodkiem wszelkiej miłości i światła, tym większa będzie nasza miłość do tych, którzy noszą Jego światłość. Gdy święci lgną do Chrystusa, wówczas nieuchronnie przybliżają się do siebie nawzajem, gdyż uświęcająca łaska Jezusa jednoczy ich serca. Nie możecie miłować Boga nie miłując współwierzących. — Ellen G. White 1888 Materials 1048-1049. WM 87.4