Kristur sér hættuna; hann þekkir hinar slægu freistingar og mátt óvinarins, því hann hefur kynnt freistingum Satans . . . RR 79.6
Menn virðast knúðir vitskertri löngun til að komast yfir jarð- neskar eignir. Sérhver tegund óheiðarleika er iðkuð til að safna auð. Menn stunda viðskiptastörf sín með miklum ákafa, eins og árangur á þessu sviði væri trygging þess að öðlast himininn. Þeir festa höfuðstólinn sem Guð treystir þeim fyrir í veraldlegum gæðum, og ekki eru nein efni til að efla ríki Guðs í heiminum. R&H 31. mars 1896. RR 79.7