Frelsari heimsins var sonur fátækra foreldra, og þegar hann var færður í musterið sem ungabarn, gat móðir hans aðeins komið með þá fórn sem var tiltekin fyrir hina fátæku - tvær turtildúfur eða tvær ungar dúfur. Hann var dýrmætasta gjöf himinsins til heims okkar, gjöf sem er ofar öllum útreikningum; samt var ekki hægt að viðurkenna hana nema með hinni minnstu fórn. Á allri göngu sinni á jörðinni átti frelsari okkar hlutdeild í kjörum hinna fátæku og lágtsettu. Sjálfsafneitun og fórn einkenndu líf hans. RR 90.3
Ef það besta sem við höfum er fært með einlægu hjarta í kærleika til Guðs, af djúpri þrá eftir að þjóna Jesú, er gjöfin algjörlega frambærileg . . . RR 90.4