Twój list został doręczony i przeczytany... Temat, który umieszczasz przede mną w celu uzyskania rady [propozycja powrotu do zreformowanego ubioru zalecanego i noszonego w końcu lat 1860] jest tematem, który trzeba starannie rozważyć. Nasze siostry, których umysły poruszone są tematem ponownego powrotu do zreformowanego ubioru, powinny z modlitwą i ostrożnie podejmować każdy krok. Mamy obecnie najbardziej uroczyste, ważne próby dane nam w Słowie Bożym na ten szczególny okres czasu. Ta próba jest dla całego świata. Pan nie wymaga, aby jakieś próby ludzkich pomysłów były wprowadzane, by odwrócić umysły ludzi lub stworzyć spór w jakiejś dziedzinie. WP3 224.1
Może być tak, że niektórzy pragną wyróżnienia się w jakiś sposób. Jeśli pragną walki z szatańskimi przedstawicielami, niech się upewnią, że najpierw mają każdą część zbroi Bożej. Jeśli nie mają, to z pewnością zostaną pokonani i stworzą sobie ciężkie próby i rozczarowania, którym nie są przygotowani stawić czoła. Niech wszyscy najgorliwiej szukają Pana w celu głębokiego i obfitego doświadczenia, które ma zostać odnalezione w sprawie gotowości serca do podążania za Chrystusem tam, gdzie On wskazuje drogę. WP3 224.2
“Jeśli kto chce pójść za mną — mówi On — niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój, i niech idzie za mną”. Te słowa mają być dobrze rozważone. Człowiek, który chce iść za Chrystusem, który postanawia iść jego śladami, znajdzie na tej ścieżce samozaparcie i krzyż. Wszyscy, którzy idą za Chrystusem, zrozumieją z czym to jest związane. WP3 224.3
Ubiór nie ma być kwestią próby — Boże próby mają obecnie jasno i wyraźnie rzucać się w oczy. Przed nami są burze, walki, o których niewielu śni. Nie ma obecnie potrzeby jakiejkolwiek szczególnej zmiany w naszym ubiorze. Gładki prosty styl sukni obecnie noszony, wykonany w najzdrowszy sposób, nie wymaga krynolin i nie ma długich ogonów, i wszędzie dobrze się prezentuje, i te rzeczy nie powinny wchodzić, by odwracać nasze umysły od wielkiej próby, która ma zdecydować o wiecznym przeznaczeniu świata — przykazania Boże i wiara Jezusa. WP3 224.4
Zbliżamy się do końca historii tego świata. Obecnie potrzebne jest jasne, bezpośrednie świadectwo, jak zostało to podane w Słowie Bożym, odnośnie do prostoty ubioru. To powinno być naszym brzemieniem. Obecnie jest jednak zbyt późno, by zapalać się do czynienia próby z tej sprawy. Pragnienie naśladowania Chrystusa we wszelkiej pokorze umysłu, przygotowując serce, oczyszczając charakter, nie jest żadną miarą łatwym dziełem. Nasze siostry mogą być pewne, że Pan nie natchnął ich, aby czyniły próbę z tego, co dawnej było dane jako błogosławieństwo, ale co przez wielu zostało znienawidzone i wzgardzone jako przekleństwo. WP3 225.1
Zreformowany ubiór — Zreformowany ubiór, który kiedyś był zalecany, [“Zreformowany ubiór” zalecany i przyjęty w latach 1860 był zaprojektowany przez grupę kobiet adwentystek dnia siódmego jako próba dostarczenia zdrowego, skromnego, wygodnego i schludnego stroju zgodnego ze światłem danym Ellen White, który był bardzo potrzebny w tym czasie. Patrz str. 252-255. Wprowadzał on luźną odzież zwieszającą się z ramion z linią łamówki około dziewięć cali od podłogi. Dolne kończyny były ubrane w podobną do spodni część garderoby zapewniającą wygodę i ciepło. Patrz Story of our Health Message 112-130. — Kompilatorzy.] okazał się walką na każdym kroku. Członkowie kościoła, odmawiając przyjęcia tego zdrowego stylu ubioru, powodowali różnicę poglądów i niezgodę. U niektórych nie było jednolitości i gustu w przygotowaniu ubioru, jak zostało im to wyraźnie przedstawione. Była to pożywka do plotek. Skutek był taki, że niepożądane osobliwości, spodnie, przestano nosić. Ciężar zalecania zreformowanego ubioru został usunięty, ponieważ to, co było dane jako błogosławieństwo, zostało obrócone w przekleństwo. WP3 225.2
Były pewne rzeczy, które uczyniły zreformowany ubiór zdecydowanym błogosławieństwem. Razem z nim nie było możliwości noszenia śmiesznych krynolin, które były wtedy w modzie. Nie można było popierać długich spódnic przy sukniach ciągnących się po ziemi i zamiatających brudy z ulic. Obecnie jednak przyjęty został bardziej rozsądny styl ubioru, który nie obejmuje tych nie do przyjęcia osobliwości. Modny styl ubioru może być porzucony i powinien przez wszystkich, którzy będą czytali Słowo Boże. Czas spędzony na zalecaniu reformy ubioru powinien być poświęcony studiowaniu Słowa Bożego. WP3 225.3
Ubiór naszego ludu powinien być czyniony najprostszym. Spódnica i luźny płaszcz, które wspomniałam, mogą być używane — nie żeby dokładnie taki wzór i nic innego miał być ustanowiony, lecz prosty styl, jak zostało to przedstawione w tym ubiorze. Niektórzy sądzili, że ten właśnie podany wzór był wzorem, który wszyscy mają przyjąć. Tak nie jest. Jednak coś tak prostego jak to byłoby najlepszym, co moglibyśmy przyjąć w tych warunkach. Żaden ściśle określony styl nie został mi dany jako dokładna reguła, by kierować wszystkimi w ich ubiorze... WP3 226.1
Powinny być noszone proste suknie. Wypróbuj swój talent, moja siostro, w tej istotnej reformie. WP3 226.2
Lud Boży będzie miał wszelkie próby, jakie będą mogli znieść. WP3 226.3
Kwestia sabatu jest próbą, która przyjdzie na cały świat. Nie potrzebujemy niczego, co weszłoby obecnie, by stać się próbą dla ludu Bożego, co sprawi, że próba, którą już mają stanie się cięższa. Wróg z przyjemnością podniósłby obecnie sprawy, by odwrócić umysły ludzi i doprowadzić ich do sporu odnośnie do tematu ubioru. Niech nasze siostry ubierają się prosto, jak wiele to czyni, mając ubiór z dobrego materiału, trwałego, skromnego, odpowiedniego dla tego wieku, i niech kwestia ubioru nie wypełnia umysłu... WP3 226.4
Wzór, który niektórzy ustalają — Są tacy, którzy przy całym świetle Słowa Bożego nie będą posłuszni jego wskazówkom. Będą podążali za swoimi własnymi gustami i robili, co im się podoba. Tacy dają zły przykład młodzieży i tym, którzy niedawno przyszli do prawdy, którzy uczynili praktyką naśladowanie każdego nowego stylu ubioru w ozdabianiu, które zajmuje czas i pieniądze, i istnieje niewielka różnica pomiędzy ich strojem a strojem światowych. WP3 226.5
Niech nasze siostry skrupulatnie zważają na słowo Boże dla siebie samych. Nie zaczynajcie dzieła reformy od innych, dopóki same go nie zaczniecie, ponieważ nie będziecie miały powodzenia; nie możecie zmienić serca. Działanie Ducha Bożego wewnątrz ukaże zmianę na zewnątrz. Ci, którzy ośmielają się być nieposłuszni najbardziej jasnym wypowiedziom natchnienia, nie usłuchają, nie przyjmą i nie będą postępowali zgodnie z wszelkimi ludzkimi wysiłkami czynionymi po to, by przywieść tych bałwochwalców do gładkiego, niczym nieupiększonego, prostego, schludnego, właściwego stroju, który w żadnym razie nie czyni ich dziwnymi czy wyjątkowymi. Nadal wystawiają się na pokaz, nakładając na siebie kolory świata... WP3 226.6
Nasz cały okres próby jest bardzo krótki i krótkie dzieło będzie wykonane na ziemi. Próby samego Boga przyjdą; jego wypróbowywanie będzie ostre i zdecydowane. Niech każda dusza uniży się przed Bogiem i przygotuje na to, co jest przed nami. — Letter 19, 1897. WP3 227.1