Go to full page →

Zniszczony smak i osąd WP3 259

Nie znasz niebezpieczeństwa jedzenia mięsa tylko dlatego, że twój apetyt jest go złakniony. Spożywając taką dietę, człowiek umieszcza w swoich ustach to, co pobudza nieświęte namiętności. Nieuświęcone emocje wypełniają umysł, a duchowy wzrok jest zaciemniony, ponieważ zaspokajanie siebie posiada tendencję niszczenia smaku i osądu. Zaopatrując swój stół w tego rodzaju pokarm, sprzeciwiasz się woli Bożej. Powodowany jest stan rzeczy, który doprowadzi do lekceważenia zasad prawa Bożego... WP3 259.2

Przezwyciężenie odziedziczonych i kultywowanych skłonności do złego nie jest jednak rzeczą łatwą. Własne ja jest władcze i dąży do zwycięstwa. Obietnice są jednak dane “zwycięzcy”. Pan przedstawia właściwą drogę, ale nie zmusza nikogo, by był posłuszny. Tym, którym dał światło, pozostawia przyjęcie lub odrzucenie go, lecz ich sposób postępowania pociąga za sobą pewne rezultaty. Przyczyna musi przynieść skutek... WP3 259.3

Rodzice mają spoczywający na nich najuroczystszy obowiązek zastosowania się do właściwych zwyczajów jedzenia i picia. Postaw przed swoimi dziećmi prosty, zdrowy pokarm, unikając wszystkiego, co ma pobudzający charakter. Efekt, jaki mięsna dieta wywiera na nerwowe dzieci, nie uczyni ich osobami o słodkim usposobieniu i cierpliwymi, lecz skorymi do gniewu, drażliwymi, porywczymi i niecierpliwymi w panowaniu nad sobą. Prawe zwyczaje zostają utracone, a zepsucie niszczy umysł, duszę i ciało. — Manuscript 47, 1896. WP3 260.1