Henoch, siódmy po Adamie, zawsze prorokował o przyjściu Pana. To wielkie wydarzenie zostało mu objawione w widzeniu. Abel, chociaż martwy, zawsze mówi o krwi Chrystusa, która jedynie może uczynić nasze ofiary i dary doskonałymi. Biblia zgromadziła i związała razem swoje skarby dla tego ostatniego pokolenia. Wszystkie wielkie wydarzenia i uroczyste sprawozdania historii Starego Testamentu powtarzały się i powtarzają się w kościele w tych ostatnich dniach. Mojżesz nadal przemawia, ucząc samowyrzeczenia przez życzenie, by sam został wymazany z Księgi Żywota za swoich bliźnich, aby oni mogli być zbawieni. Dawid nadaje kierunek wstawiennictwu kościoła dla zbawienia dusz po krańce ziemi. Prorocy nadal świadczą o cierpieniach Chrystusa i chwale, które miała po nich nastąpić. Całość zgromadzonych prawd jest nam tu przedstawiona w mocy, abyśmy mogli odnieść pożytek przez ich nauki. Jesteśmy pod wpływem całości. Jakiego rodzaju ludźmi powinniśmy być my, dla których dane zostało całe to obfite światło dziedzictwa? Skupiając cały wpływ przeszłości z nowym i wzmożonym światłem teraźniejszości, narosła moc dana jest wszystkim, którzy będą podążali za światłem. Ich wiara wzrośnie i będzie wprawiona w ruch w teraźniejszym czasie, budząc energię i głęboko wzmożoną gorliwość, i przez poleganie na Bogu co do jego mocy ponownie napełni świat i pośle światło Słońca Sprawiedliwości aż do krańców ziemi. WP3 303.3
Bóg wzbogacił świat w tych ostatnich dniach proporcjonalnie do wzrostu bezbożności, jeśli tylko jego lud uchwyci jego bezcenny dar i zwiąże z nim wszelkie swoje dobro. Nie powinno być żadnych pielęgnowanych bożków i nie potrzebujemy bać się tego co przyjdzie, lecz powierzyć zachowanie naszych dusz Bogu, jako naszemu wiernemu Stwórcy. On zachowa to co powierzone jest jego zaufaniu. — Letter 74a, 1897. WP3 304.1