Nigdy miotana burzą próby dusza nie jest serdeczniej miłowana przez swego Zbawiciela niż wtedy, gdy doznaje hańby ze względu na prawdę. Gdy ze względu na prawdę wierzący stoi pod pręgierzem niesprawiedliwych trybunałów, Chrystus stoi u jego boku. Wszelkie zarzuty, które spadają na ludzkiego wierzącego, spadają na Chrystusa w osobie jego świętych. “I Ja miłować go będę — powiedział Chrystus — i objawię mu samego siebie”. Jana 14,21. Chrystus wciąż na nowo skazywany jest w osobie swoich wierzących uczniów. WP3 374.3
Gdy ze względu na prawdę wierzący osadzany jest w murach więzienia, sam Chrystus objawia mu się i oczarowuje jego serce swoją miłością. Gdy doznaje on śmierci ze względu na Chrystusa, Chrystus mówi mu: “Mogą zabić ciało, jednak duszy zaszkodzić nie mogą”. “Ufajcie, Ja zwyciężyłem świat”. “Mnie ukrzyżowali, i jeśli was uśmiercają, krzyżują mnie na nowo w osobie moich świętych”. WP3 374.4
Prześladowanie nie może uczynić więcej, niż spowodować śmierć, jednak życie zachowane jest ku wiecznemu żywotowi i chwale. Prześladująca moc może zająć swoje stanowisko i nakazać uczniom Chrystusa, by wyparli się wiary, by dali posłuch duchom zwodniczym i naukom szatańskim, przez unieważnienie prawa Bożego. Jednak uczniowie mogą zapytać: “Dlaczego miałbym to zrobić? Kocham Jezusa i nigdy nie zaprę się jego imienia”. Gdy władza mówi: “Nazwę cię burzycielem pokoju”, mogą odpowiedzieć: “W taki sposób nazwano Jezusa, który był prawdą, i łaską i pokojem”. — Letter 116, 1896. WP3 374.5