Go to full page →

Siła ze wspólnego działania WP3 22

Pan chciałby, aby wszyscy, którzy odgrywają jakąś rolę w jego dziele, w swoim życiu nieśli świadectwo świętego charakteru prawdy. Koniec jest bliski i teraz jest czas, gdy szatan podejmie szczególne wysiłki, by rozproszyć zainteresowanie i oderwać je od tematów największej wagi, które powinny przyciągnąć każdy umysł do skoncentrowanego działania. WP3 22.2

Armia nie mogłaby uczynić niczego z powodzeniem, gdyby jej różne części nie działały jednomyślnie. Gdyby każdy żołnierz działał bez porozumienia z innymi, armia wkrótce zostałaby zdezorganizowana. Zamiast gromadzić siłę ze skoncentrowanego działania, byłaby ona zmarnowana w chaotycznych, pozbawionych znaczenia wysiłkach. Chrystus modlił się, aby jego uczniowie mogli być jedno z nim, jak On był jedno z Ojcem... WP3 22.3

Jakkolwiek dobre cechy może mieć człowiek, nie może być dobrym żołnierzem, jeśli działa niezależnie. Dobro może być od czasu do czasu osiągnięte, często jednak skutek ma niewielką wartość, a koniec często pokazuje więcej wyrządzonej szkody niż dobrego. Ci, którzy działają niezależnie, popisują się robieniem czegoś, przyciągają uwagę i jasno rozbłyskują, a potem przemijają. Wszyscy muszą ciągnąć w jedną stroną, aby wykonać wydajną służbę dla sprawy... WP3 23.1

Bóg wymaga skoncentrowanego działania swoich żołnierzy, i żeby osiągnąć to w kościele, konieczna jest powściągliwość; powściągliwość musi być wykazywana. — Letter 11a, 1886. WP3 23.2