Go to full page →

JÁTIÐ HVER FYRIR ÖÐRUM SYNDIR YÐAR, 28. Janúar DL 34

Játið því hver fyrir öðrum syndir yðar og biðjið hver fyrir öðrum til þess að þér verðið heilbrigðir. Kröftug bœn réttláts manns megnar mikið. Jak. 5,16 DL 34.1

Mér er fyrirskipað að brýna einlæglega fyrir fólki okkar nauðsyn trúariðkana á heimilinu. Fjölskylduliðarnir eiga ávallt að vera tillitssamir hver við annan. Kvölds og morgna eiga hjörtu allra að sameinast í auðmjúkri bæn. Á kvöldbænastundinni á hver fjölskylduliði að rannsaka vel sitt eigið hjarta. Leiðréttið öll rangindi, sem framin hafa verið. Hafi einn gert öðrum rangt til um daginn eða talað óvingjarnlega á sá seki að biðja þann fyrirgefningar sem hann hefur sært. Oft er alið á einhverju umkvörtunarefni í huga sér og þannig verður misskilningur og hugarangur til, sem þyrfti ekki að vera. Væri þeim gefið tækifæri, sem grunaður er um rangt kynni hann að geta gefið útskýringu sem veitti hinum meðlimum fjölskyldunnar huggun. DL 34.2

“Játið því hver fyrir öðrum syndir yðar og biðjið hver fyrir öðrum,” svo að þið getið hlotið lækningu allra hinna andlegu meina ykkar, svo að hið synduga lunderni ykkar geti breyst. Starfið af kostgæfni fyrir eilífðina. Biðjið Drottin af einlægni og haldið fast við trúna. Treystið ekki á armlegg holdsins, en treystið heldur skilyrðislaust á leiðsögn Drottins. Sérhver ykkar segi nú: “Hvað mér viðvíkur ætla ég að ganga út og vera aðskilinn frá heiminum. Ég ætla að þjóna Drottni af einlægum ásetningi hjartans” ... DL 34.3

Drottinn mun sýna þeim ástríka umhyggju sem halda boðorð hans. Sé tekið á móti orðinu, hinu lifandi orði, og því hlýtt, mun það verða ilmur af lífi til lífs. Hið synduga hjarta endurfæðist og hreinsast þegar tekið er á móti sannleikanum. DL 34.4

Það er ekki óhætt að fresta þessu verki, sem er í því fólgið að hver einstaklingur hreinsi lunderni sitt... Með játningu og bæn skulið þið taka þá afstöðu að vera algerlega eign Drottins hér eftir og að eilífu... Við höfum ekki efni á að fresta þessu verki, að játa syndir okkar og auðmýkja sálir okkar, svo að fórnir okkar verði Guði geðþekkar. DL 34.5