เวลาที่เราได้อยู่ในโลกนี้มีน้อยเหลือเกิน เรา สามารถจะเดินผ่านไปในโลกนี้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ขณะที่เราเดินผ่านไป ขอให้เราทำประโยชน์ในชีวิตของ เราให้มากที่สุด งานที่เราถูกเรียกให้ทำนั้นมิใช่งานที่ต้อง การทรัพย์สินเงินทองมากมาย หรือการเป็นคนมีหน้ามีตา และมีชื่อเสียงในวงสังคม หรือมีสมรรถภาพ แต่ต้องการ ความตั้งใจมั่นคง, ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่, และความไม่เห็น แก่ตัว ตะเกียงดวงหนึ่งแม้ว่าจะเล็กสักเพียงไร ถ้าเราจุด ให้สว่างเรื่อยๆ ย่อมจะเป็นเครื่องจุดตะเกียงดวงอื่นให้ สว่างต่อๆ ไป อิทธิพลและความสมรรถภาพของเราอาจ จะมีน้อย และโอกาสที่เราจะทำประโยชน์อาจมีน้อย แต่ เราสามารถจะทำสิ่งต่างๆ ให้สำเร็จได้มากมาย ถ้าเราได้ ใช้โอกาสภายในครอบครัวของเราด้วยความซื่อสัตย์ ถ้า เราจะเปิดจิตใจและครอบครัวเรา ให้ยอมรับและดำเนิน ชีวิตตามหลักเกณฑ์อันประเสริฐของพระเจ้า เราก็จะเป็น เหมือนธารน้ำแห่งชีวิตซึ่งให้ความชุ่มชื้นแก่พื้นแผ่นดินจาก ครอบครัวเขาเราเอง เราสามารถจะช่วยให้ผู้อื่นมีความ ผาสุกด้วยความเอาใจใส่ช่วยเหลือ และความเอื้อเฟื้อเผื่อ แผ่ของเรา MHTH 608.2