Go to full page →

ความท้อถอยในงานของแพทย์ MHTH 209

แม้ว่าแพทย์จะมีความชำนาญและมีความซื่อสัตย์ ในหน้าที่ของตนมากสักเท่าไร เขาก็ย่อมจะต้องพ่ายแพ้ และได้รับความผิดหวัง ใน งาน ของเขาบ้าง เป็น ธรรมดา บ่อยครั้งที่เขาไม่สามารถจะทำงานให้สำเร็จได้สมความ ปรารถนา แม้ว่าคนไข้จะได้รับการรักษาให้หายเป็นปกติ ดังเดิม แต่การที่เขาได้หายจากโรคบางทีก็ไม่เป็น ประ โยชน์ต่อเขาหรือต่อโลกอย่างแท้จริง หลายคนที่หายจาก โรคได้กลับทำตามใจตัวเองให้เกิดโรคขึ้นอีก ด้วยความ ร้อนรนอย่างเดิมเขาได้ตกเป็นทาสของความโง่เขลา และ การทำตามใจตัวเองอีก งานที่นายแพทย์ได้ทำเพื่อเขาจึง ดูเหมือนจะต้องสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ MHTH 209.1

พระคริสต์ก็ได้ประสพเหตุการณ์อย่างเดียวกัน แค่พระองค์มิได้ละความพากเพียรพยายามเพื่อจิตวิญญาณดวงหนึ่งที่ต้องทนทุกข์ทรมาน ในจำนวนคนโรคเรื้อนสิบ คนที่พระเยซูทรงรักษาให้หายจากโรคมีอยู่เพียงคนเดียว ที่กลับมาขอบพระคุณพระองค์ เขาเป็นชาวซะมาเรียและ เป็นคนแปลกหน้า เพื่อคนโรคเรื้อนผู้นั้นพระคริสต์ได้ทรง รักษาคนโรคเรื้อนให้หายหมดทั้งสิบคน ถ้านายแพทย์มิได้ รับความสำเร็จมากยิ่งไปกว่าพระผู้ช่วยให้รอด ให้เขา เรียนบทเรียนจากนายแพทย์ผู้ประเสริฐ มีคำเขียนกล่าว ถึงพระคริสต์ไว้ว่า “ท่านนั้นจะไม่อ่อนเปลี้ยหรือท้อใจ” “เขาจะเห็นผลแห่งการยอมทนความเจ็บปวดรวดร้าว ของ เชาและอิ่มใจ” MHTH 209.2

ถ้าจิตต์วิญญาณแต่เพียงดวงเดียวได้ยอมรับกิตติ คุณประเสริฐแห่งพระคุณ พระคริสต์จะทรงยอมทนทุกข์ ทรมานจนถึงแก่ความตายอย่างน่าอับอายเพื่อจิตวิญญาณ ดวงนั้น ถ้าเราสามารถช่วยสนับสนุนให้มนุษย์คนหนึ่ง เป็นคนดีขึ้นได้แล้วเราไม่ควรจะมีความชื่นชมยินดีหรือ ? MHTH 210.1