Samson, znalazłszy się w niebezpieczeństwie, miał do dyspozycji to samo Źródło mocy, co Józef. Mógł wybrać dobro lub zło, ale zamiast uchwycić się mocy Bożej, pozwolił by w pełni zawładnęły nim dzikie żądze. Wówczas siły rozsądku zostały stłumione, a moralność zniszczona. Bóg powołał Samsona na zaszczytne stanowisko, o wielkiej odpowiedzialności i użyteczności, lecz najpierw musiał on nauczyć się kierować samym sobą przez okazywanie posłuszeństwa Zakonowi Bożemu. Józef był pod względem moralnym wolnym sługą, a dobro i zło było przed nim. Mógł on zatem wybrać ścieżkę czystości, świętości i honoru, albo ścieżkę niemoralności i hańby. Wybrał właściwą drogę i za to Bóg go pochwalił. Samson znajdujący się w podobnych pokusach, które zresztą sam na siebie sprowadził, pozwolił, by pokierowały nim żądze. Ścieżka, na którą wkroczył, zakończyła się dla niego wstydem, klęską i śmiercią. Jakiż to kontrast wobec historii Józefa. — The Signs of the Times, 13 października 1881. BK 75.4
Historia Samsona jest lekcją dla tych, których charaktery nie są jeszcze uformowane i którzy jeszcze nie wkroczyli w okres aktywnego życia. Młodzież, uczęszczająca do naszych szkół i uczelni, spotka się tam z różnymi rodzajami umysłów. Jeśli wybierze ona sport i niemądre zabawy, a także będzie unikać dobra, to przy najbliższej okazji szybko wkroczy na terytorium zła. Młodzi mają przed sobą sprawiedliwość i grzech, i sami muszą dokonać wyboru. Muszą jednak pamiętać, że “co człowiek sieje, to i żąć będzie... Bo kto sieje dla ciała swego, z ciała żąć będzie skażenie, a kto sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie żywot wieczny”. — The Signs of the Times, 13 października 1881. BK 75.5