Bóg dal każdemu w życiu wszelkie możliwości dla rozwoju charakteru, dlatego też wszyscy mogą zająć wyznaczone im miejsce w Jego wielkim planie. Pan przyjął Samuela już w dzieciństwie, ponieważ jego serce było czyste i miał on szacunek dla Boga. Został oddany Bogu i był poświęconą ofiarą, a Pan uczynił go już w wieku dziecięcym przewodem światła. Życie podobne życiu Samuela i poświęcone Bogu, ma wielką wartość w Jego oczach. Gdyby dzisiejsza młodzież poświęcała się tak, jak czynił to Samuel, wówczas Pan przyjąłby ją i użył do Swego dzieła. Wtedy, mówiąc o jej życiu, można by powiedzieć wraz z psalmistą: “Boże, uczyłeś mnie od młodości mojej. A ja aż dotąd oznajmiam cudowne sprawy twoje”. — Manuscript 51, 1900. BK 79.5