Pan nie opuścił Saula żeby bez oświecenia Bożego zajmował tak poważne stanowisko. Kiedy został powołany [na króla], zstąpił na niego Duch Pański i w wyniku tego, stał się nowym człowiekiem. Pan dał Saulowi nowego ducha, inne myśli, inne cele i inne pragnienia od tych, które wcześniej posiadał. Oświecenie to wraz z duchową wiedzą o Bogu, postawiło go w korzystnej sytuacji, która wiązała jego wolę z wolą Jahwe. — Letter 12a, 1888. BK 83.2