Salomon... wiedział, że wiele czasu zajmie wykonanie głównego zamierzenia, czyli zbudowanie świątyni. Dlatego też przed zbudowaniem domu Pańskiego i murów wokoło Jeruzalemu uznał, że musi mieć przygotowane tymczasowe miejsce nabożeństw dla ludu Bożego. Swym przykładem nie mógł ich zachęcać, by chodzili na wyżyny i tam składali swoje ofiary. Jednak czytamy, że: “Tylko lud składał jeszcze ofiary na wyżynach.” Jest to dlatego przytoczone, ponieważ miało się to odbywać inaczej. BK 97.3
Salomon przeniósł miejsce nabożeństw do Jerozolimy. Jego poprzednie akty składania ofiar w miejscach nie uświęconych obecnością Pana, a przeznaczone kultowi bożków, zmniejszyły w umysłach ludu wstręt do odprawiania ohydnych praktyk bałwochwalczych. Połączenie rzeczy świętych z profanacją, było pierwszym krokiem w praktykach Salomona, doprowadzającym go do przypuszczenia, że Pan nie jest tak drobiazgowy w doborze miejsca i sposobu odbywania nabożeństw Jego ludu. Tym sposobem przyuczał się do coraz większego odchodzenia od Boga i Jego dzieła. Krok po kroku jego pogańskie żony skłaniały go do budowania ołtarzy, na których składały ofiary dla swoich bożków. — Manuscript 5, 1912. BK 97.4