Naród żydowski jest dla nas przykładem granicy Bożej, długo trwającej cierpliwości. W zniszczeniu Jerozolimy pokazane jest zniszczenie świata. Usta Tego, który zawsze wypowiada błogosławieństwo do proszącego, który wypowiada słowa zachęty do biednego i cierpiącego, który przynosi pociechę pokornemu, wypowiedziały klątwę na tych, którym przekazał światło, a jednak oni nie docenili je i odrzucili. Tym, którzy uważali, że można obejść jasne i wyraźne Słowo Boże, a hołdować tradycji wymyślonej przez człowieka, ogłosił, że będą winni wszelkiej krwi proroków, zabitych od założenia świata. BK 126.10
Stale i stale Pan Bóg pragnął powstrzymać Żydów surowymi karami od ich niegodziwego postępowania. Jednak oni prowokowali Go swymi nikczemnymi czynami, odrzucali Prawo Pana Zastępów i w końcu odmówili uszanowania Jego Jednorodzonego Syna. Każdy wiek naruszania Prawa, gromadził gniew na dzień gniewu. Jezus prosił zatwardziały i niepokorny naród, aby nie przepełniali miary swej nieprawości. Ich nikczemne czyny nie zostały zapomniane ani przeoczone. Gdy nadszedł czas zapłaty, karzące sądy w pełni runęły na nich, a przyzwolenie przyszło z Miejsca Najświętszego w celu usprawiedliwienia Boga i Jego Prawa. — Manuscript 69, 1896. BK 126.11