Ezdrasz był potomkiem Aarona, kapłanem wybranym przez Boga, aby był narzędziem dla dobra Izraela, i by przywrócić kapłaństwu uznanie i chwałę, tak bardzo przyćmionemu w czasie niewoli. Ezdrasz był człowiekiem wielkiej pobożności i świętej gorliwości. Był także uczonym i biegłym w zakonie Mojżesza. Te uzdolnienia czyniły z niego wybitnego męża. BK 127.3
Ezdrasz pobudzony przez Ducha Bożego, aby badał historyczne i poetyckie księgi Biblii, był dobrze zapoznany z istotą i zrozumieniem Zakonu. Podczas niewoli, znajomość Bożej woli w pewnej mierze, została zagubiona. Ezdrasz zebrał wszystkie egzemplarze Zakonu jakie mógł znaleźć. Poczynił kopie i rozpowszechnił je między ludem Bożym; był też nauczycielem Zakonu i proroctw w szkołach prorockich. W taki sposób, czyste Słowo Boże, nauczane przez Ezdrasza, dawało nieocenioną wiedzę w tamtych czasach. — Letter 100, 1907. BK 127.4
Pan podniósł Ezdrasza do rangi Swojego sługi. Poruszył serce króla tak, że Ezdrasz znalazł u niego przychylność. Król dał do jego rąk bogate dary na odbudowę świątyni i umożliwił powrót Żydom, znajdującym się przez 70 lat w niewoli Babilonu. Tym samym dał Swemu ludowi kolejną sposobność, aby służyli Bogu w swym własnym kraju oraz okazał cierpliwość dla Swoich zbłąkanych dzieci. — Letter 98, 1907. BK 127.5