Już z natury człowiek jest skłonny sądzić, że wielkie nieszczęścia są nieomylnym dowodem wielkich przestępstw i ogromnych grzechów; jednak ludzie często popełniają błąd oceniając na tej podstawie charakter. Jeszcze nie żyjemy w czasie karzących sądów. Dobro i zło są ze sobą pomieszane, a klęski spadają na wszystkich. Czasem ludzie przekraczają linię Bożej ochrony i wówczas szatan pastwi się nad nimi, a Bóg nie interweniuje. Job był srodze doświadczany, a jego przyjaciele przekonywali go, że jego cierpienia są wynikiem grzechu i on jest za nie potępiony. Jego przypadek przedstawiali jako przykład wielkiego grzesznika. Jednak Pan zganił ich, że tak osądzili Jego wiernego sługę. — Manuscript 56, 1894. BK 134.4