Okropna to rzecz, gdy nie przyznajemy się do Boga, a powinniśmy! Jakże smutne jest upokorzenie własnego “ja”, gdy jest już na to za późno. Dlaczego, ach, dlaczego, ludzie nie zwracają uwagi na zaproszenie, o którym mówi Psalmista: “któryś rzekł: Szukajcie twarzy mojej, przeto twarzy twojej, Panie! szukać będę”. Psalmów 27,8 (BG). Jakże wspaniały jest cały ten Psalm. Powinien być umieszczony w lekcjach [szkół] i czytany oraz rozważany w klasach. Psalmy 28, 29 i 78 mówią o bogatych błogosławieństwach udzielanych przez Boga Jego ludowi, ale także o skromnych odwzajemnieniach ludu za wszystkie dobrodziejstwa Boże. Psalm 81 wyjaśnia, dlaczego Izrael został rozproszony. Zapomnieli o Bogu tak, jak obecnie zbory w naszym kraju zapominają o Nim. Czytajcie 89, 90, 91, 92 i 93 Psalm! Uwaga moja została skierowana na ich treści. Czyż nie mamy rozważać Słowa Bożego? Rzeczy te zostały zapisane dla naszego ostrzeżenia — dla tych, na których przyjdzie koniec świata. Czyż nie powinny być one przedmiotem studiów w naszych szkołach? Słowo Boże zawiera pouczające lekcje, dane ku napomnieniu, ostrzeżeniu, zachęceniu, jak też zawiera bogate obietnice. Czy takie pożywienie nie powinno być pokarmem w okresie dorastania naszej młodzieży? — Manuscript 96, 1899. BK 136.3