Słowa i czyny Boże są ze sobą zgodne. Jego słowa są łaskawe, a czyny pełne dobrodziejstw. On sprawia, że “rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy”. Jakie szczodre zapasy poczynił dla nas. Jakże zadziwiająco okazuje swą hojność i moc dla naszego dobra. Co by się stało z nami, gdyby nasz łaskawy Dobroczyńca potraktował nas tak, jak my traktujemy się wzajemnie? Czyż nie powinniśmy dołożyć wszelkich starań, by stosować tę złotą regułę: “wszystko, co byście chcieli, aby wam ludzie czynili, to i wy im czyńcie; taki bowiem jest zakon i prorocy”. — Letter 8, 1901. BK 147.5