Zawiść jest jedną z najpodlejszych cech diabelskiego charakteru. Obrzucając oszczerstwami innych, stale pragnie wywyższać własne “ja”. Człowiek zawistny będzie poniżał swego bliźniego, sądząc, że tym sposobem wywyższy samego siebie. Z przyjemnością będzie nasłuchiwał dźwięku pochwał; zawsze będzie je wielce podkreślał, nienawidząc przy tym pochwal wobec innych osób. Och, jakże nieopisaną złośliwością jest ta wada charakteru na naszym świecie. Taka właśnie zawiść istniała w sercu Saula, to ona pobudziła serce Kaina przeciwko swojemu bratu Ablowi, ponieważ czyny Abla były sprawiedliwe i Bóg go uwielbił, a czyny Kaina były złe i Pan Bóg nie mógł mu błogosławić. BK 156.8
Zawiść jest owocem pychy, a gdy jest wpuszczona do serca, prowadzi do okrutnych czynów, do nienawiści, chęci odwetu i morderstwa. Wielki bój między Chrystusem a księciem ciemności rozgrywany jest codziennie w praktycznym życiu. — The Signs of the Times, 17 sierpnia 1888. BK 157.1