Salomon posiadł wysokie wykształcenie, ale jego mądrość była głupstwem, bo nie wiedział, jak stać w moralnej niezależności, być wolnym od grzechu i wytrwać w sile charakteru ukształtowanego według Bożego wzoru. Salomon mówi nam o skutkach swych poszukiwań, o swych bolesnych wysiłkach, o nieustającej dociekliwości. Oświadcza, że jego mądrość była marnością nad marnościami. — The Review and Herald, 5 kwietnia 1906. BK 163.4