Serafini przed tronem są tak bardzo przepełnieni nabożną czcią oglądania chwały Bożej, że ani przez moment nie spoglądają na siebie z samozadowoleniem czy podziwianiem samych siebie lub siebie wzajemnie. Ich uwielbianie i sławienie dotyczy Pana Zastępów, który jest potężny i wielki, a jego jestestwo napełnia świątynię. Spoglądając w przyszłość, kiedy cała ziemia będzie wypełniona Jego chwałą, rozlega się tryumfalna pieśń chwały, odbijająca się echem w melodyjnym śpiewie: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów!” Są całkowicie zadowoleni z uwielbiania Boga i nie pragną niczego więcej, jak Jego obecności i Jego uśmiechu uznania. Ich ambicje są w pełni zaspokojone, gdy mogą nosić Jego podobieństwo, służyć Mu i uwielbiać Go. — The Review and Herald, 22 grudnia 1896. BK 173.1