To sprzymierzenie było buntem przeciwko Bogu. Mieszkańcy równiny Sinear założyli królestwo, które nie służyło chwaleniu Boga, lecz samouwielbieniu. Gdyby im się powiodło, powstałaby ogromna moc, która swym wielkim wpływem usunęłaby sprawiedliwość i spowodowałaby powstanie nowej religii. Cały świat uległby demoralizacji. Mieszanina nowych religijnych idei oraz błędnych teorii, wkrótce zamknęłaby drzwi pokojowi, szczęściu i bezpieczeństwu. Te domniemania i błędne teorie, rozwijane i wprowadzane w czyn, odwracały umysły wierzących od wierności wobec Bożych ustaw i doprowadzały do całkowitej ignorancji i zapomnienia praw Jahwe. Zdeterminowane osoby, natchnione i sterowane przez tego wielkiego i pierwszego buntownika, nie pozwalały na żadną interwencję czy sprzeciwianie się swoim planom oraz na hamowanie realizacji swoich złych zamiarów. W miejsce Bożych ustaw, ustanowili prawa, które odpowiadały pragnieniom ich samolubnych serc, dążących do osiągnięcia wytyczonych celów. — The Review and Herald, 10 grudnia 1903. BK 21.5