[Cyt. Izajasza 58,9-10.] Wszędzie wokół nas znajdują się cierpiące dusze. Zatem szukajmy tych cierpiących i mówmy do nich słowa pocieszenia, by ulżyć ich sercom. Tu i tam — wszędzie — możemy ich znaleźć. Bądźmy zawsze kanałami, przez które przepływać będzie ku nim odświeżająca woda współczucia. Do tych, którzy służą potrzebującym, zgłodniałym i cierpiącym, dana jest obietnica: “wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności.” BK 185.7
Wielu znajduje się w ciemności. Zgubili kierunek. Nie wiedzą, gdzie się udać. Niech więc cierpiący, szukają innych, również cierpiących i mówią do nich słowa nadziei i pokrzepienia. Gdy zaczną tak czynić, światło z nieba objawi im ścieżkę, jaką powinni podążać. Dzięki ich słowom pocieszenia, skierowanych do cierpiących, oni sami odnajdą pociechę. Pomagając innym, sami sobie pomogą wydobyć się ze swych trudności. Radość zajmie miejsce smutku i przygnębienia. Serce napełnione Duchem Bożym, promieniować będzie ciepłem do każdego bliźniego. Nikt nie zostanie w ciemności, gdyż “twój zmierzch będzie jak południe”. — Manuscript 116, 1902. BK 185.8