O, gdyby śmiertelnicy mogli zobaczyć zdumienie i bolesny smutek aniołów, kiedy w milczeniu przepełnionym żalem, obserwowali jak Ojciec usuwa Swą promienną światłość miłości i chwały od Swego Syna, wówczas lepiej zrozumieliby, jak bardzo odpychający jest grzech w Jego oczach. Gdy w Ogrodzie Getsemane, Syn Boży skłonił się do modlitwy, udręka Jego duszy wycisnęła z Jego czoła wielkie krople krwawego potu. Było to wywołane ogromnym strachem z powodu otaczającej Go wielkiej ciemności. Grzechy świata spoczęły na Nim. On cierpiał w miejsce człowieka, jako przestępca Zakonu Ojca. Stał w obliczu scenerii pokus. Boskie światło odsunęło się od Niego i On został wydany do rąk mocy ciemności. W śmiertelnych mękach Swojej duszy, upadł na zimną ziemię. Wówczas uświadomił Sobie niezadowolenie Swego Ojca. Ten kielich cierpień, Jezus odjął od ust winnego człowieka i postanowił wypić go za niego, aby w zamian za to dać mu kielich błogosławieństwa. Gniew, który miał spaść na człowieka, teraz spadł na Jezusa. — The Suffering of Christ 17-18, znajduje się w The Signs of the Times, 14 sierpnia 1879. BK 282.6