“W Nim było życie, a życie było światłością ludzi.” Tu nie jest mowa o życiu ludzkim, lecz o wiecznym — o życiu, które jest wyłączną własnością Boga. Słowo, które było u Boga i było Bogiem, posiadało owo życie. Cielesne życie jest czymś, co każdy otrzymuje. Ono nie jest wieczne, czy nieśmiertelne, gdyż Bóg — Żiciodawca ponownie je zabiera. Człowiek nie ma władzy nad swoim życiem. Jednak życie Jezusa nie było wypożyczonym życiem. Nikt nie mógł odebrać Mu tego życia. On powiedział: “... ale Ja kładę je z własnej woli.” To w Nim było owo życie, autentyczne, nie wypożyczone, nie darowane. Takie życie nie jest wrodzonym życiem człowieka. Człowiek może go posiąść tylko przez Chrystusa; on nie może go sobie zasłużyć; ono jest mu dane jako dobrowolny dar, jeżeli wierzy w Jezusa jako osobistego Zbawiciela. “A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego, prawdziwego Boga i Jezusa, którego posłałeś”. Jana 17,3. To jest to otwarte Źródło Życia dla świata. — The Signs of the Times, 13 lutego 1912. BK 289.7