Czarownicy za pomocą swojej magii usiłowali dokonać tych samych rzeczy, które Bóg wykonywał ręką Mojżesza i Aarona. Ich laski nie były prawdziwymi wężami, lecz za pomocą czarów wielkiego zwodziciela, sprawiały wrażenie wężów, symulując dzieło Boże. Szatan pomógł swoim sługom przeciwstawić się dziełu Najwyższego, by zwieść lud i zachęcić ich do buntu. Faraon chwytał się każdego pretekstu, by usprawiedliwić swój bunt wobec działania Bożego, prezentowanego przez Mojżesza i Aarona. Powiedział sługom Bożym, że jego czarownicy również mogą wykonać takie same cuda. Różnica między dziełem Bożym a czynnością czarowników polegała na tym, że z jednej strony działał Bóg, a z drugiej szatan. Jedno było prawdziwe, a drugie fałszywe. — Spiritual Gifts III, 205-206. BK 32.1