Wśród zanieczyszczenia, Chrystus zachował Swoją czystość. Szatan nie mógł jej splamić ani zniszczyć. Jego charakter objawiał całkowitą nienawiść do grzechu. Jego świętość prowokowała przeciwko Niemu wszelkie namiętności i rozwiązłości świata, gdyż przez Swoje doskonałe życie, był dla świata nieustannym wyrzutem, a przy tym manifestował kontrast pomiędzy przestępstwem a czystością i nieskazitelną sprawiedliwością Tego, który nie znał grzechu. Ta niebiańska czystość przeogromnie złościła odstępcę i wroga, dlatego dzień w dzień chodził za Jezusem, używając do swoich zamiarów ludzi, którzy mniemali, że posiadają większą czystość i znajomość Boga, napełnił ich serca nienawiścią przeciwko Jezusowi oraz kusił Jego uczniów, aby Go zdradzili i opuścili. — The Signs of the Times, 10 maja 1899. BK 304.8