Gdy światło niebiańskie pada na lud, ich oblicze wyraża wewnętrzną radość z Pana. Brak obecności Jezusa w duszy, powoduje, że lud staje się smutny i powątpiewający. To brak obecności Jezusa w duszy wywołuje wyraz zasmucenia na obliczu, a życie ich staje się pasmem narzekań. Radość jest myślą przewodnią Słowa Bożego dla wszystkich tych, którzy Je przyjmują. Dlaczego? Gdyż posiadają światło żywota. Światło przynosi zadowolenie i radość, a te objawiają się w życiu i charakterze. — Manuscript 96, 1898. BK 307.4